Skynsamleg byggðastefna

Það er áhugaverður punktur sem bæjarstjórinn á Akureyri hreyfir við varðandi eftirlit og þjónustu í sambandi við verksmiðju Becromel í Krossanesi.

Í langan tíma hefur það verið yfirlýst stefna stjórnvalda að flytja verkefni frá ríki til sveitarfélaga - frá höfuðborgarsvæðinu og til landsbyggðar. - Í orði - !!

Í raun hefur tilhneigingin verið öll á hinn veginn. Ríkisstofnanir - eins og Umhverfisstofnun, Matvælastofnun ofl. hafa verið að sölsa undir sig verkefni - bæði stór og smá. Frá sveitarfélögunum/landsbyggðinni og til ríkisins/höfuðborgarsvæðisins.

Þetta hefur verið gert með rökum um að nauðsynlegt sé að hafa miðlæga fagþekkingu á einum stað, umfangið sé svo mikið að ríkið verði að koma að því og oftar en ekki að einhver EES- tilskipun eða ESB segi að svo verði að vera.

En er það svo? Er ekki líklegra að nærumhverfið og þar með eftirlitið sé betur með puttann á púlsinum - geti fyrr tekið í taumana - séð betur um venjubundið eftirlit / þjónustu en hin miðlæga stofnun.?

Er kannski skynsamlegast að allt eftirlit sé hjá sveitarfélögunum en ríkisstofnanirnar séu eingöngu stjórnsýslu stofnanir? - Eða er skynsamlegast að allt eftirlit og stjórnsýsla sé hjá ríkisvaldinu ? við erum jú bara 320 þús. hræður! - En í hlutfallslega stóru og dreifbýlu landi.

Skynsamlegasta byggðastefnan er að þjónustan sé sem víðast (innan skynsamlegra hagrænna marka) hvort sem um yrði að ræða þjónustueiningar ríkisins sem væri dreift um landið - eða þjónustueiningar á vegum sveitarfélaga.

Núverandi ástand er allavegana hvorki það rétta - né skynsamlegasta. Svo væri náttúrulega hægt að flytja höfuðstöðvar stofnanna ríkisins út um land allt.

Niðurstaðan er - að mínu mati að skynsamlegra sé að hafa þjónustueiningar um allt land -frekar en að senda eftir sérfræðingum - að sunnan. Það virkar einfaldlega betur og er þar með skynsamlegra.

Mottó: Hafa skal það sem skynsamara er.

 

Vill eftirlitið heim í hérað