Nú er mælirinn fullur

 

Hvar eru úrlausnir ríkisvaldsins á skuldavanda heimila og fyrirtækja?  Hvar er stefnan í atvinnuuppbyggingu og endurreisn?  Nú þarf ríkisstjórnin að hætta að tala um hvað gera þurfi og fara að framkvæma.

Atvinnulífið er stopp. Á ársafmæli ríkisstjórnarinnar er ekkert að gerast í atvinnumálum. Engar framkvæmir farnar af stað. Bara talað um að bjóða út örfá verkefni þannig að framkvæmdir geti farið af stað eftir 6-8 mánuði. Talað um áhuga ýmissa en lítið um efndir eða framkvæmdir. Lítið um raunverulegar tillögur, en mikið mas, seinagangur og stefnuleysi.

Umhverfisráðherra fer þar fremst í flokki. Skemmst er að minnast ákvarðanna hennar um SV-línur á Reykjanesi  - í haust óvænt synjun eftir margra mánaða seinkun og stopp í ráðuneytinu. Síðan, þremur mánuðum síðar, er ákvörðun Skipulagsstofnunar staðfest. Árangurinn -  margra mánaða stopp í framkvæmdum. Óvissa í langan tíma um hvort af framkvæmdum yrði.

Og nú, eftir að hafa haft aðalskipulög Skeiða-og Gnúpverjahrepps og Flóahrepps í annarsvegar 14 mánuði og hinsvegar 11 mánuði, kemur svarið. Og það er nei – af því að orðið virkjun kemur við sögu. Séu til þess rök að synja staðfestingunni hefði átt að duga 4-8 vikur til umfjöllunar, en ekki 14 mánuðir!!! Þá hefðu sveitarfélögin getað tekið til óspilltra málanna að vinna nýjar tillögur svo framkvæmdagleði einstaklinga og fyrirtækja séu ekki settar skorður. En nei, enn er ríkisstjórnin uppiskroppa með stefnu, - enn ríkir ákvarðanafælni og stefnuleysi í atvinnumálum.

Á meðan líður atvinnulífið fyrir þetta verkleysi. Atvinnuleysi vex, óvissan um hvenær hjólin margfrægu fari að snúast. Hvenær hefst vinna við Búðarhálsvirkjun? Af hverju er ekki búið fyrir löngu að bjóða út þau samgönguverkefni sem á að fara í á árinu? Hvar er viljinn til verka?

Atvinnulífið og fólkið í landinu getur ekki beðið lengur.

Grein birt í Sunnlenska fréttablaðinu 4. febrúar sl.

Stefnuleysi ríkisvalds

Enn heggur ríkisstjórnin í sama knérum. Enn er stefnuleysi, seinagangur og áhugaleysi á markvissri  atvinnuuppbyggingu. Ákvörðun umhverfisráðherra  um synjun á staðfestingu aðalskipulaga Flóahrepps og Skeiða-og Gnúpverjahrepps er dæmi um enn ein neikvæð skilaboð til atvinnulífsins um stefnuleysi ríkisstjórnarinnar. Á meðan fjölgar fólki á atvinnuleysisskrá og sú von um að brátt horfi til betri tíðar minnkar.

Að það taki 14 mánuði fyrir ráðherra að komast að niðurstöðu er a.m.k. óskiljanlegur seinagangur, en  í versta falli atlaga að atvinnuuppbyggingu og endurreisn atvinnulífs. Úrskurðurinn er illskiljanlegur, í tilfelli Flóahrepps var búið að greiða úr þeim vandamálum sem töldust tengjast greiðslum Landsvirkjunar – samt vísar ráðherrann til þess í úrskurðinum. Engin efnisleg málsmeðferð en dylgjur um að greiðslur Landsvirkjunar hafi haft áhrif á sveitarstjórnarmenn.

Þrátt fyrir að í frumvarpi að nýjum skipulagslögum sé einmitt ákvæði sem geri sveitarfélögum kleyft að innheimta kostnað vegna áforma einkaaðila, landeigenda eða framkvæmdaraðila. Og þannig tryggja í lögum það sem allir hafa séð að er nauðsynlegt – þá notar ráðherra skort á skýru lagaákvæði núverandi laga til að synja staðfestingarinnar.

Er það þar með vilji ráðherrans að almenningur af skattfé sínu greiði allan kostnað við skipulagsvinnu vegna  hugmynda einkaaðila?  Jafnvel af framkvæmdum sem skila engum tekjum í samfélagssjóði. Það væri merkileg yfirlýsing af hálfu ráðherrans. Ráðherrann er með þessum úrskurði sínum að höggva nærri sjálfsákvörðunarvaldi sveitarfélaga í skipulagsmálum.

Eða er það henti stefna ráðherrans að í þessu máli (sem snýst um virkjanir) sé best að hugsa hvorki til framtíðar, atvinnumála né taka tillit til fordæma.

Afleiðingin er að það hægir á endurreisn atvinnulífsins. Gjaldþrotum fyrirtækja mun fjölga. Atvinnuleysi mun vaxa. Mikil er ábyrgð umhverfisráðherra.

 

Lengi viðgengist að hagsmunaaðilar kosti skipulagsbreytingar