Því miður hlustaði ríkisstjórnin ekki á aðvaranir stjórnarandstöðu og allra umsagnaraðila um frumvarp um veiðigjöld - óháðra sérfræðinga, sveitarfélaga um land allt, fyrirtækja í sjávarútvegi, launþegasamtaka né atvinnurekanda.

Því miður var ekki gefinn tími til að fara ofan í kjölinn á "gölnu frumvarpi," "afleitri aðferðafræði" og reikna út afleiðingar á einstök fyrirtæki og útgerðarflokka þrátt fyrir beiðnir stjórnarandstöðu þar um.

Því miður er við völd ríkisstjórn sem lætur pólitískan "rétttrúnað" sinn og öfgar ráða för í stað skynsemi og yfirvegun.

Það kemur því ekki á óvart að afleiðingarnar komi strax fram hjá fyrirtæjum sem eru að reyna að standa í skilum við bankakerfið - við ríkið (sem tekur stóraukna hlutdeild) - við starfsfólk sitt - ekki er hægt að greiða öllum allt því þá fer fyrirtækið á hausinn og allir tapa - starfsfólkið - byggðarlagið - ríkið - bankarnir - við þjóðinn.

Því miður kemur þetta ekki á óvart en ábyrgðin er ríkisstjórnar Jóhönnu og Steingríms - Samfylkingar og VG - þau geta ekki látið eins og ekkert sé - þau voru vöruð við. - en hlustuðu ekki - því miður.

	Vinnslustöðin segir upp 41
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Það náðist samkomulag á þingi í gær um að greiða atkvæði um þónokkrar tillögur sem spyrja á þjóðina út í. Sjálfum finnst mér tíminn vera rangur. Spurningarnar - ýmsar - vanhugsaðar og illa ígrundaðar. Erfitt verður að túlka niðurstöður skoðanakönnunnarinnar. Því þessi "þjóðaratkvæðagreiðsla er ekkert annað en skoðanakönnunn. Breytingatillögurnar hafa ekki fengið nægilega umfjöllun - margar eru í það minnsta jafn góðar ef ekki betri en þær 5-6 tillögur sem meirihlutinn leggur til. Sumar mjög mikilvægar - lykilspurningar eins og um valdsvið forseta og fullveldisafsal.

Á sama tíma - samhliða þessum spurningavagni - er búið að ráða sérfræðinga til að skoða tillögur stjórnlagaráðs og ekki síst greinargerðina. Það er mér óskiljanlegt hvernig meirihlutinn ætlar að samtvinna þessi tvö aðskildu verkefni.

Niðurstaðan er sú að greidd verða atkvæði - væntanlega á fimmtudag/morgun - um allar tillögurnar. Það er á ábyrgð meirihlutans. Eftir stendur að vinna eftir skoðanakönnuna og vinnu sérfræðinganna er óljós um hana er ekkert samkomulag þó svo að við óskuðum eftir viðræðum um slíkt við stjórnarmeirihlutann.

Mín skoðun er að betra hefði verið að ljúka allri undirbúningsvinnu áður en leita væri til þjóðarinnar með skýrar spurningar - álitamál sem áhugavert væri að fá svar þjóðar við áður en Alþingi leggði fram tillögu að nýrri stjórnarskra fyrir þjóðina til að greiða atkvæði um. Mín skoðun er sú að skynsamlegasta leiðin væri að horfa til 1942-44 um hvernig væri best að fara með það.

Hitt er síðan útúrsnúningur að við höfum hent út banni við utanvegaakstur - frumvarpi um náttúruvernd - til að ná slíku samkomulagi. Allir flokkar eru sammála um að taka á því. Hinsvegar voru ýmiss atriði önnur þar sem ekki náðist samkomulag við stjórnarmeirihlutann að fresta til haustsins - því fór sem fór - og það er á ábyrgð meirihlutans að ekki tókst að klára skýrar reglur um utanvega akstur. 

	Samkomulag um að ljúka umræðunni
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Forsætis - segir að að nýja frumvarp muni höfða til breiðari hóps þingmanna en fyrra frumvarp m.a Framsóknarmanna.

Mikið vildi ég að það væri satt. Mikið vildi ég að það væri innistaða fyrir þessari yfirlýsingu forsætis-. Í stefnu okkar Framsóknarmanna segir að eitt aðalmarkmiðið sé að ná sem víðtækastri sátt meðal þjóðarinnar sem og aðila greinarinnar um fiskveiðistjórnunarlöggjöfina. Til þess að það næðist lögðum við til víðtækt samráð sem flestra. Fór ríkisstjórn VG og Samfylkingar eftir þessu ráði? Nei. - Hvernig getur forsætis- þá sagt að frumvarpið höfði til mun breiðari hóps þ.m.t. Framsóknar? Það veit ég auðvitað ekki. Kannski einn hlekkur í hefðbundnum spuna Samfylkingar - en vonandi ekki..

Vonandi er þetta frumvarp byggt á þeim prinsípum sem við Framsóknarmenn lögðum fram á flokksþinginu vorið 2011. Og síðar sem þingsályktun á Alþingi. Kannski hefur ríkisstjórnin hlustað á okkur Framsóknarþingmenn og grunnur frumvarpsins byggður á stefnu Framsóknar.

Vonandi er ástæða þess að frumvarpið höfði til breiðari hóps að það sé líkt því frumvarpi sem þáverandi sjávarráðherra Jón Bj. skilaði eftir vinnu sérhóps í lok nóvember 2011. En vonandi í engu líkt því frumvarpi sem sami sjávarráðherra lagði fram á vorþingi 2011 (frumvarpi sem eftir að allir "helstu" sjávarauðlindar sérfræðingar VG og Samfylkingar - eins og BVG SJS ÓlínaÞ. RobM. og forsætis-JS- höfðu farið sínum höndum um plaggið og gjörónýtt það) - því það var skelfilegt - og hefði lagt í rúst landsbyggðina sem og okkar öflugustu atvinnugrein - sjávarútveginn.

Við verðum því að vona það besta - en ekki er hægt að segja að vinnubrögðin séu þess eðlis að bjartsýnin aukist. Ekki ætla ég að lofa stuðning fyrirfram - hingað til hefur málflutningur forsætis- JS ekki staðist nokkra mælistiku um sannsögli eða trúverðugleika. -

Það yrði svo sérkennilegt - en líkt öðru hjá ríkisstjórninni- ef hið nýja frumvarp SJS verði nóvember frumvarp skuggaráðuneytis Jóns Bjarna - því samkvæmt hinni opinberu skýringu var hann rekinn úr ráðherrahópnum fyrir einmitt það frumvarp.

Við vonum það besta - en vitum ekki neitt - enda ekkert samráð verið. Við óttumst hefðbundinn yfirgang og hótanir ríkisstjórnar - - En eitt er klárt við munum skoða þetta frumvarp gaumgæfilega - ef það reynist grunnur að víðtækri sátt í samfélaginu og innan atvinnugreinarinnar - er það vel og við Framsóknarmenn munum leggja okkar lóðir á þær vogarskálir.

	Ríkisstjórn samþykkir kvótafrumvarp
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Cameron forsætisráðherra Breta hefur rétt fyrir sér - það er ýmislegt hægt að læra af íslendingum - ekki síst hvað varðar jafnréttismál. En einnig ýmis önnur mál. Þá má einnig læra af því sem okkur hefur mistekist. 

	Cameron vill læra af Íslandi
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Á síðustu misserum hefur æ ofan í æ skotið upp umræðu um afleita stöðu tannheilsu - barna, fullorðinna og eldra fólks. Og slakan stuðning ríkisvalds við þetta heilbrigðismál. Ég birti hér svar þáverandi heilbrigðisráðherra á fyrirspurn minni um þetta efni. Svarið um stefnu og aðgerðir er loðið - lýsir jafnvel áhugaleysi. En þar koma líka fram upplýsingar um núverandi stuðning ríkisvaldsins við kostnað almennings vegna þessa heilbrigðissviðs.

Fyrir allnokkrum árum minnist ég greinar í héraðsblaðinu Skarpi á Húsavík þar sem á ákaflega skemmtilegan (og þingeyskan) hátt- var líst að tannheilsa barna í Þingeyjarsýslum væri sú besta og heilbrigðasta norðan alpafjalla.Menn þökkuðu 2 tannlæknum sem bjuggu og störfuðu í samfélaginu og unnu vel m.a. við forvarnir. - Hér áður fyrr var staðan mun betri en hún er nú - sérstaklega sum staðar á landinu.

Í samfélagi okkar eiga börn og unglingar að geta leitað til tannlæknis án tillits til búsetu og efnahags. Jafnframt er skynsamlegt að nýta skattfé til að auka forvarnir í tannheilsu fullorðinna. Þar er hægt m.a. að horfa til Norðurlanda. Í svari ráðherra kemur m.a. fram að ef öll tannlæknaþjónusta væri kostuð af skattfé þyrfti að hækka skattprósentuna um 0.85%. Minna gagn gerði. Einnig má forgangsraða í ríkisrekstri. En taka þarf á þessu heilbrigðismáli með sanngirni og jafnræði þegnanna að leiðarljósi.

Svar velferðarráðherra við fyrirspurn Sigurðar Inga Jóhannssonar um tannheilsu þjóðarinnar.

    1.      Hver er stefna ráðherra varðandi tannheilsu þjóðarinnar? Kemur hún fram í nýrri heilbrigðisáætlun?
    Stefna ráðherra er að bæta tannheilsu landsmanna eins og kostur er. Er nú leitað leiða til að ná því markmiði. Í drögum að heilbrigðisáætlun til ársins 2020 kemur fram að bætt tannheilsa er meðal forgangsverkeffna á sviði heilbrigðismála. Í heilbrigðisáætlun til 2010 var stefnt að umtalsverðri fækkun tannskemmda (DMFT) 12 ára barna. Einnig var stefnt að því að fjölga tönnum í biti hjá 65 ára og eldri um 50%. Þessi markmið náðust ekki að fullu fyrir 2010 þannig að ljóst er að enn er verk að vinna.

    2.      Hver er stefna ráðherra varðandi tannheilsu barna og markmið um að allir hafi jafnan aðgang að heilbrigðisþjónustu, óháð efnahag?
    Eins og að framan greinir stefnir velferðarráðherra að því að bæta tannheilsu þjóðarinnar á næstu árum. Sérstök áhersla verður lögð á að bæta tannheilsu barna og er undirbúningur þess þegar hafinn. Markmið velferðarráðuneytisins er að ná samningum við tannlækna sem tryggja ókeypis forvarnaskoðun fyrir fjóra árganga barna í stað þriggja árganga áður. Þá er stefnt að samkomulagi um eina gjaldskrá vegna tannlækninga barna sem geti tryggt að kostnaðarþátttaka hins opinbera verði allt að 75% af raunkostnaði fyrir allar almennar tannlækningar barna. Ljóst er þó að breytingar geta orðið frá þessum samningsmarkmiðum á samningaferlinu. Stefnt er að því að innan nokkurra ára njóti öll börn og unglingar á Íslandi nauðsynlegrar tannlæknaþjónustu óháð efnahag. Er m.a. stefnt að sérstökum stuðningi við fjölskyldur sem af fjárhagsástæðum geta ekki staðið undir eigin greiðsluþátttöku í tannlæknakostnaði barna sinna.

    3.      Hver er heildarkostnaður sjúklinga og ríkis við tannlækningar? Svar óskast sundurliðað eftir:
                a.      fyrirbyggjandi þjónustu,
                b.      tannréttingum,
                c.      almennum tannlækningum,
                d.      meiri háttar inngripum sem greidd eru af Sjúkratryggingum Íslands.
    Erfitt er að meta tannlæknakostnað einstaklinga á aldrinum 18–66 ára þar sem Sjúkratryggingar greiða ekki tannlæknakostnað þeirra. Hagstofa Íslands hefur áætlað tannlæknakostnað út frá könnun á einkaneyslu sem gerð var árið 2007. Samkvæmt könnuninni var tannlæknakostnaður á mann árið 2007 að meðaltali 23.127 kr., þar af greiddi hið opinbera 4.205 kr. eða 18%.
    Sjúkratryggingar taka þátt í kostnaði vegna tannlækninga aldraðra, öryrkja og barna yngri en 18 ára á grundvelli gjaldskrár sem Sjúkratryggingar Íslands gefa út. Mismunandi hlutfall af gjaldskrá SÍ er endurgreitt eftir stöðu sjúkratryggðra. Þá er veittur styrkur vegna tannréttingar barna og unglinga að fjárhæð 150 þús. kr. Greitt er 95% af kostnaði vegna alvarlegra afleiðinga meðfæddra galla, slysa og sjúkdóma.
    Í meðfylgjandi töflu kemur fram kostnaður ríkisins af ýmsum flokkum tannlæknaþjónustu.

	90 þúsund fyrir tannskemmd
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Umræða um fjárfestingar ekki síst erlenda fjárfestingu hefur verið alveg "GaGa" síðustu misserin. Þar spilar vitneskja okkar um loftbólufjárfestingar innlendra "auðmanna" fyrir hrun stóran sess - en einnig tortryggni í garðs hvers og eins sem virðist eiga peninga eftir hrun.

Ríkisstjórnin og stefna hennar eiga líka stóran hlut í hversu vitleysisleg umræðan er - öfgafyllt og upphrópanagjörn. Svo talar hver ráðherrann eftir öðrum út og suður, norður og niður - engin samstaða, engin sameiginleg framtíðarsýn.

Hver skilur t.a.m, í orðum forsætisráðherra sem núna segir að við eigum að fagna erlendri fjárfestingu varðandi kaup kínverska auðmannsins á landi - varanleg kaup á auðlind um "alla eilífð". Sami forsætisráðherra sagði þegar kanadískur auðmaður keypti tímabundinn afnot  af orkuauðlind ( að vísu 65 ár en tímabundin afnot samt) að skoða þyrfti þjóðnýtingu og eignaupptöku til að koma í veg fyrir kaup Kanadamannsins á nýtingarrétti.

Umræðan um HS-orku var auðvitað enn sérkennilegri vegna þess að það virtist skipta máli hvort kaupandinn væri af EES svæðinu eður ei. Sbr. sænska skúffu fyrirtækið. - Hefði ekki verið skynsamlegra hjá okkur að setja í lög og reglur að fyrirtækið yrði að vera íslenskt þ.e.a.s. hinn erlendi aðili yrði þá að stofna fyrirtæki á Íslandi - og regluverkið þannig úr garði gert að hægt væri að skattleggja auðlindarentuna hérlendis.

Eins ætti að gilda um allar aðrar auðlindir - hvort sem það væri vatn, orka, land eða hver önnur auðlind. Við eigum að fagna fjárfestingum -ekki síst erlendum fjárfestingum - en vera búinn að tryggja áður að auðlindarentan haldist í landinu.

Tökum sem dæmi um kaup á jörðum. Er það í lagi að fjársterkir aðilar kaupi land - girði af og setji upp skilti - Einkaland-óviðkomandi bannaður aðgangur - þetta hefur því miður verið lenska alltof margra innlendra aðila sem eignast hafa jarðarskika á liðnum áratugum. Og þannig lokað hefðbundnum reiðleiðum svo dæmi sé tekið. Svissneskur auðmaður kaupir víðfeðma jörð og svo aðra við hliðina og lokar aðgengi að veiði, göngu- og reiðleiðum.

Víða um land er þetta aðalvandinn - að sá sem kaupir er ekki skikkaður til að hafa búsetu (eigin eða ráðsmann). Hann er ekki skikkaður til að viðhalda landbúnaðarlandi, eða hafa einhverja starfsemi -  í besta falli logar eitt útiljós á vetrum. Með þessum hætti tryggjum við ekki búsetu, né eflum landsbyggðina. Víða í nágrannalöndum okkar (Noregi, Danmörku og víðar) eru reglur sem reyna að tryggja/skylda búsetu þar sem það á við. Einnig eru reglur um að ekki megi taka gott landbúnaðarland úr landbúnaðarnýtingu/matvælaframleiðslu. Við höfum engar slíkar reglur né matskerfi hvar slíkar reglur eigi við og hvar ekki. Það vantar í skipulags- og jarðalög.

Ég fagna erlendri fjárfestingu - erlend fjárfesting er líklegust í auðlindum okkar - þó ýmislegt fleira hljóti að vera fýsilegir fjárfestingakostir eins og þjónusta við ferðamenn, framleiðsla ýmiskonar matvæla/iðnaðar osfr osfr - en kannski allt ein eða önnur birtingamynd auðlindanýtingar.

Við eigum ekki að hræðast slíkt og má þá einu gilda hvort um sé að ræða ESB aðila t.d Dani eða Þjóðverja, EES aðila eins og Norðmenn eða Svisslendinga - eða jafnvel Kanadamenn eða Kínverja. Aðalatriðið er að við séum búin að setja okkur reglur um auðlindarentu og hvernig hún haldist í íslenska hagkerfinu. Áætlanir um hvað við teljum vera skynsamlegt og jákvætt fyrir samfélagið og gegnsætt framkvæmdaplan hvernig við ætlum að fylgja því eftir.

Ef land í eigu erlendra aðila er innan við 1% af heildar landstærð Íslands- er það þá í lagi? hvað með 10% eða 25%. Eða nýtingarréttur í orku, vatni, fiskveiðum. Hversu langur á hann að vera 10-20-30ár eða lengri í einstaka tilfellum. Mín skoðun er að það verði að vera mismunandi eftir því um hvernig auðlind sé að ræða og hver fjárfestingin/fjárbindingin er. Einnig verðum við að flokka land eftir landgæðum og hvernig sé - fyrirfram- best að nýta það.

Tökum nú málefnalega umræðu - en forðumst öfgar og upphrópanir - þannig er líklegra að við komumst að skynsamlegri niðurstöðu.

	Á að selja Grímsstaði?
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Birti hér grein sem birtist fyrst í Fréttablaðinu síðastliðinn föstudag 12.ág.  - Hún fjallar um hvernig forgangsröðun verkefna er hjá núverandi ríkisstjórnarflokkum.

Sjónarspil á þingi – sérkennileg forgangsröðun

Á fyrsta nefndafundi Alþingis eftir sumarfrí var það val ríkisstjórnarflokkanna að kalla saman þrjár nefndir utanríkismálanefnd, sjávarútvegs- og landbúnaðarnefndar og umhverfisnefnd. Málefnið var fundur í Alþjóðahvalveiðiráðinu sem haldinn var fyrr í sumar.

Á þeim fundi urðu engar breytingar á stefnu Íslands – embættismenn þjóðarinnar unnu sína vinnu faglega og vel. Stóðu á rétti okkar til veiða og unnu að því að gera vinnu Alþjóðahvalveiðiráðsins marktæka og skynsama.

Þessum vinnubrögðum fannst - formönnum utanríkismálanefndar og umhverfisnefndar – greinilega ekki nægjusamlega vel af verki staðið og töldu forgangsmál að fara yfir málið með þessum þremur nefndum.

Nú er það svo að sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra fer með málefni hvalveiða. Á þeim ráðherrastóli situr einn þingmaður VG - samflokksmaður formanns utanríkismálanefndar. Þeir mega vera ósammála um þetta eins og annað. Það er einnig þannig að ekkert athugavert er að kalla saman nefndir til að fjalla um mikilvæg mál – og nauðsynlegt að upplýsa þingmenn um stöðuna.

Stóra spurningin er þessi; er þetta það mál sem hefur hæstan forgangskvóta hjá formanni utanríkismálanefndar og ríkisstjórn VG og Samfylkingar.

Í því sambandi vil ég minna á beiðni undirritaðs og einnig beiðni Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar formanns Framsóknar frá því fyrr í sumar- að kalla saman utanríkismálanefnd ásamt sjávarútvegs- og landbúnaðarnefnd til að fjalla um viðræður við ESB.

Ekki síst í ljósi þess ástands sem er á evrunni og fjármálamörkuðum í Evrópu og vestanhafs.

Væri ekki mikilvægara að fjalla á opnum fundi um ESB viðræðurnar. Þar eru þó breyttar aðstæður sbr efnahagshrun landa Suður-Evrópu. En einnig vegna þess að þar virðist ráðherra utanríkismála fara frjálslega með samþykktir Alþingis og stefnu.

En – nei að mati formanns utanríkismálanefndar og þeirra sem stýra för hjá ríkisstjórn VG og Samfylkingar var það efst í forgangsröð að fjalla um fund sem haldinn var fyrir mánuði um hvalveiðar.

-          Hér liggur eitthvað undir steini! Skyldi það vera fiskur? Eða eitthvað annað – evt ESB?

Ágæti framsóknarmaður í Suðurkjördæmi!

Þingi hefur nú verið frestað fram í byrjun september. Liðinn vetur hefur verið annasamur hjá okkur í þingflokki framsóknarmanna. Þó nokkur stór mál og málefni hafa verið á áherslulista okkar. Þar var lengi vel efst á blaði baráttan gegn Icesave,en sú barátta skilaði sér í þjóðaratkvæði þar sem um 73% þeirra sem kusu í Suðurkjördæmi sögðu nei við réttlátari Icesave-kröfu ríkisstjórnarinnar og Hollendinga og Breta. Við getum verið stolt af því að hafa þorað að standa í fæturna gegn áróðrinum um hve illa fyrir landi og þjóð færi ef við segðum nei. Nú hefur komið á daginn að það var allt hræðsluáróður runninn undan rifjum ráðherra ríkisstjórnar og forsvarsmanna atvinnulífsins – jafnt atvinnurekenda sem launþega. Ísland mun rísa – og sennilega hraðar – vegna þess að við vorum ekki tilbúin til að láta knésetja okkur með ólögmætri og siðlausri skuldsetningu.

Þá höfum við lagt ofuráherslu á skuldavanda heimila og fyrirtækja. Í ljós hefur komið að hugmyndir okkar um almenna leiðréttingu lána (20% leiðin) hefði verið hin eina rétta. Því miður hlustuðu ríkisstjórnarflokkarnir ekki þá á okkar skynsömu tillögur.  Áfram verður það verkefni okkar að leita að skynsömum og réttlátum leiðum til skuldaleiðréttingar þó vissulega sé gatan torsóttari en fyrr.

Við höfum í vetur lagt fram bæði víðtækar efnahagstillögur sem og þingsályktanir um atvinnuuppbyggingu. Einnig höfum við tekið virkan þátt í þeim samráðshópum sem ríkisstjórn eða aðrir aðilar hafa boðið uppá. Því miður verður að segjast að það samráð var oftast málamyndasamráð og hefur þannig hvorki skilað miklu né heldur hefur verið tekið tillit til okkar áhersla eða tillagna. Í haust verður okkar helstu baráttumál tengd atvinnuuppbyggingu. Við verðum að koma atvinnuleysinu á kné. Þar er víða vandi í kjördæminu eins og á Suðurnesjum og á Árborgarsvæðinu. Forsenda framfara er eins og við Framsóknarmenn vitum – vinna – vinna og síðan er vöxtur undirstaða velferðar.

Þá hefur farið mikill tími í að verja velferðarkerfið – ekki síst á landsbyggðinni. Niðurskurðarhugmyndir ríkisstjórnar síðastliðið haust var blaut tuska framan í landsbyggðarfólk. Seinni part vetrar höfum við barist fyrir að fá uppá borð hugmyndir um niðurskurð næsta árs – svo mögulegt verði að taka vitræna umræðu um hvað sé skynsamlegt og hvað ekki. Þar mun reyna enn á ný á samtöðu um að verja störf á landsbyggðinni. Ég vil þakka þeim fjölmörgu starfsmönnum ekki síst úr heilbrigðisgeiranum en einnig sveitarstjórnarfólki og öðru áhugafólki um að verja sína heimabyggð - sem hafa lagt okkur lið með upplýsingum, stuðningi með beinum eða óbeinum hætti. Án ykkar værum við lítilsmegnug. Ég lofa öflugri vinnu þingflokks Framsóknarmanna í þessum málaflokki í haust.

Síðustu daga og vikur þingsins fór mikill tími og orka í sjávarútvegsmál. Hugmyndir ríkisstjórnarflokkanna reyndust vera meira - (eins og marga grunaði) - vera óskynsöm öfga stefna þar sem meira kapp var lagt á að breyta en hverju/og af hverju ætti að breyta. Sjávarútvegur er gríðarlega mikilvægur fyrir kjördæmið, Grindavík, Hornafjörð, Vestmannaeyjar, Þorlákshöfn sem og landið allt.

Síðastliðið ár leiddi ég vinnu hóps sem skipaður hafði verið í að fara yfir sjávarútvegsstefnu Framsóknarflokksins. Við skiluðum af okkur fyrir flokksþingið í apríl síðastliðinn. Þar náðist viðtæk samstaða um stefnuna – einnig hafa ýmsir bæði hagsmunaaðilar sem og stjórnmálaöfl tekið vel í margar af þeim hugmyndum sem þar koma fram. Enda má segja að okkar vinna var skynsöm framlenging á vinnu svokallaðrar sáttanefndar sem ráðherra skipaði og skilaði tillögum í september 2010. Í vor lögðum við fram tillögu á þingi þess efnis að skipa ætti nýjan samráðshóp sem skila ætti tillögu að frumvarpi um breytingar á fiskveiðistjórnunarkerfinu þar sem fram færi raunverulegt samráð allra aðila og m.a. myndu tillögur okkar verða lagðar þar til grundvallar.

Þingflokkurinn hefur bæði í heild sem og einstakir þingmenn lagt fram mörg góð og brýn mál –sem fyrirspurnir, þingsályktanir eða jafnvel frumvörp. Ég hef frá kosningum 2009 setið fyrir flokkinn í sjávarútvegs og landbúnaðarnefnd auk þess Þingvallanefnd sem og VestNorræna-samstarfinu. Innan þessara málaflokka hef ég reynt að beita mér af krafti í þeim málum sem undir nefndirnar falla auk fjölmargra mála sem undir aðrar nefndir heyra.

Nefna má fyrirspurnir og umræður við umhverfisráðherra til að reyna að fá hana til að halda sér á braut skynsemi en forðast öfgar má þar nefna skipulag Flóahrepps, Dyrhólaey, önnur friðlýst svæði sem og þjóðgarða.

Fyrirspurnir og utandagskrár við sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra um m.a framleiðnisjóð, lífeyrissjóð bænda, síhækkandi matarverð í heiminum og tækifæri Íslendinga til að auka sína matvælaframleiðslu. Dýrasjúkdóma og sóttvarnir sem og þjónustu dýralækna í dreifbýli svo e-ð sé nefnt.

Þá hef ég reynt að fá fram upplýsingar sem skýra og undirbyggja tillögur í atvinnumálum eða afhjúpa óskynsemi í niðurskurði. Þar má nefna fyrirspurnir um tekjur af bílum og umferð. Samgöngubætur eins og útrýmingu einbreiðra brúa,Suðurlandsveg, Landeyjahöfn, Hornafjarðarfljótsbrú ofl. ofl.  Fyrirspurnir og umræðu um afleiðingar niðurskurðar á heilbrigðissviði osfr.

Með þessum tölvupósti fylgir lausleg samantekt á sumum þeim fyrirspurnum og þingsályktunum sem ég hef lagt fram. Jafnframt vil ég hvetja þig til að hafa samband hvort sem um væri að ræða ábendingar, tillögur eða athugasemdir. Auðveldast er að senda mér póst á sij@althingi.is

Að afloknum sumarfríum er mikilvægt að við öll – allir framsóknarmenn – brettum upp ermar og tökum höndum saman að efla starfið og samstilla fyrir baráttu næstu missera. Það er margt sem bendir til að þar bæði, getum við  framsóknarmenn og verðum að vera í forystusveit til að ná fram markmiðum um réttlát samfélag sem byggist á jöfnuði, samvinnu sem og frelsi einstaklingsins til athafna. Möguleikar okkar til að vinna okkur út úr kreppu og atvinnuleysi eru gríðarlegir. Tækifærin eru víða en það þarf bæði kjark og vilja til að nýta þau.

Ég óska þér og fjölskyldu þinni gleðilegs sumars og vonast til að hitta þig á viðburðum víðs vegar um kjördæmið sem og land allt. Ég vona að þú hafir bæði gagn og gaman að þessu bréfkorni.

Með baráttukveðjum,

Sigurður Ingi Jóhannsson

Mál sem ég hef lagt fram sl. vetur: http://www.althingi.is/dba-bin/skjol.pl?radsv=0&s_lt=0&lthing=&malnr=&sklnr=&athm1=&malhg=&efnisflokkur=&malteg=&athm2=0&flutn=&kt1=2004623789&nafn=&thmsk=&embaett=&thingfl=&nefnd=&skl_1=&skl_2=&timi=dd.mm.%E1%E1%E1%E1

Heimasíða þar getur þú fylgst með vinnu minni: http://sigingi.blog.is/blog/sigingi/

Það er ekki oft sem ég verð svo undrandi af því að hlusta á fréttir að ég nánast detti úr stólnum. Þetta gerðist hinsvegar í dag þegar ég var á akstri og hlustaði á hádegisfréttirnar á RÚV. Þar var sagt frá myrkvum bloggheimi þingmannsins Björns Vals. Hann er nú ekki alltaf málefnalegur blessaður- né finnst honum nauðsynlegt að segja satt og rétt frá. En nú tók steininn úr.

Ef ég væri ekki á þingi og sæti þess utan með viðkomandi í sjávarútvegsnefnd þingsins þá gæti vel verið - svona eitt augnablik - að ég hefði trúað "fréttinni". Það var jú verið að endur segja áróðurinn um hver hefði sett kvótann á, LÍÚ osfr. Hverjir væru vondu kallarnir og hverjir þeir góðu.

En staðreyndin er nú sú að síðasta hálfa mánuðinn hef ég verið virkur þátttakandi í atburðunum á þingi og sú saga sem Björn Valur segir af þeim tíma er hvergi lík raunveruleikanum.

Staðreyndin er sú að Björn Valur er sennilega mesti sérfræðingur VG í sjávarútvegsmálum - með áratuga reynslu af sjómennsku. Hann sá strax að frumvörpin sem komu inn í þingið á elleftu og hálfri stundu - voru vonlaus. Þau myndu hafa alvarlegar afleiðingar fyrir greinina - afkomu sjávarbyggða og þjóðina alla. Þess vegna barðist hann gegn þeim með kjafti og klóm. Þess vegna gat hann ekki staðið að málinu þegar það fór út úr nefndinni - hann sat hjá. Samfylkingar þingmennirnir settu allir fyrirvara við sinn stuðning. Það fannst Birni Val ekki nóg - hann sat hjá. Ég ásamt sjálfstæðismönnunum greiddum atkvæði gegn frumvarpinu. - Eini þingmaðurinn sem studdi frumvarpið óbreytt og án fyrirvara var formaðurinn Lilja Rafney að vestan.

Eftir að málið var aftur komið inn í þingsal til afgreiðslu - eftir samkomulag formanna flokkanna  um hvaða mál mætti ljúka fyrir þinghlé - hefði mátt búast við að frumvarp um stjórn fiskveiða flygi í gegn - enda stjórnin á bak við það - ríkisstjórnarflokkarnir báru ábyrgð á því - eitt af forgangsmálum stjórnarinnar hefur verið sagt.

Okkar fyrirstaða var búinn ( við vorum bærilega sátt við að hafa náð að draga verstu áhrifin úr frumvarpinu en vorum engu að síður á móti því).

En þá hófst einhver sú sérkennilegasta atburðarrás og sérhagsmunagæsla sem ég hef allaveganna séð á minni skömmu þingmennsku. Þar léku stjórnarþingmenn stærstu hlutverkin. Aðalhlutverkin voru á höndum þeirra sem mest vit höfðu á sjávarútvegsmálum eða höfðu mestra hagsmuna að gæta. - Þar voru engir Framsóknarþingmenn. Nú þurftu formenn stjórnarflokkanna að semja við sína eigin liðsmenn og þétta raðirnar. Árangurinn var að lokum náðu stjórnarþingmennirnir innan VG og Samfylkingar saman um að þynna en frekar frumvarp sjávarútvegsráðherra og formannsins að vestan. Sérfræðingar flokkanna í sjávarútvegsmálum stýrðu þeirri för.

Í allri þessari orrahríð reyndum við Framsóknarþingmenn að koma fram með málefnalega en harða gagnrýni á frumvörpin - enda allir sammála um að þau væru arfaslök, illa unnin og stórskaðleg fyrir atvinnugreinina. Við lögðum fram tillögur til að breyta og bæta - en einnig að fella út greinar og minnka skaðleg áhrif sumra þeirra. Það tókst vel - enda tóku margir vel í okkar málflutning um hvaða breytingar þarf að gera - og þær þarf að gera. Skynsamlegar breytingar sem efla greinina og sjávarbyggðirnar - skila líka mestu til þjóðarinnar.

Það kom því ekki við hjarta okkar Framsóknarmanna þó breyta ætti fiskveiðistjórnunarkerfinu. Það er hinsvegar dapurt að sjá að engin skýr markmið séu hjá stjórnarflokkunum fyrir breytingunum -  þar ráði öfgastefnur og sérhagsmunagæsla sem kom m.a. fram í þinginu síðustu sólarhringana. Þar verkjaði suma stjórnarþingmenn í einhver líffæri - sennilega einhver sem eru veraldlegri en hjartað.

	„Sagan samofin kvótakerfinu“
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt