Ný heimasíða

Þessi síða er ekki lengur virk. Vinsamlega farið inná slóðina http://sigurduringi.is/

þar er ný síða.

Mbkv. Sigurður Ingi 


Afleiðingar öfgaskattheimtu

Því miður hlustaði ríkisstjórnin ekki á aðvaranir stjórnarandstöðu og allra umsagnaraðila um frumvarp um veiðigjöld - óháðra sérfræðinga, sveitarfélaga um land allt, fyrirtækja í sjávarútvegi, launþegasamtaka né atvinnurekanda.

Því miður var ekki gefinn tími til að fara ofan í kjölinn á "gölnu frumvarpi," "afleitri aðferðafræði" og reikna út afleiðingar á einstök fyrirtæki og útgerðarflokka þrátt fyrir beiðnir stjórnarandstöðu þar um.

Því miður er við völd ríkisstjórn sem lætur pólitískan "rétttrúnað" sinn og öfgar ráða för í stað skynsemi og yfirvegun.

Það kemur því ekki á óvart að afleiðingarnar komi strax fram hjá fyrirtæjum sem eru að reyna að standa í skilum við bankakerfið - við ríkið (sem tekur stóraukna hlutdeild) - við starfsfólk sitt - ekki er hægt að greiða öllum allt því þá fer fyrirtækið á hausinn og allir tapa - starfsfólkið - byggðarlagið - ríkið - bankarnir - við þjóðinn.

Því miður kemur þetta ekki á óvart en ábyrgðin er ríkisstjórnar Jóhönnu og Steingríms - Samfylkingar og VG - þau geta ekki látið eins og ekkert sé - þau voru vöruð við. - en hlustuðu ekki - því miður.


mbl.is Vinnslustöðin segir upp 41
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Um samráð og samráðsleysi

Birti hér kafla úr nefndaráliti mínu við 2. umræðu um veiðgjöld. 

Kaflinn fjallar um nauðsyn samráð til að fá skynsamlega niðurstöðu sem víðtæk sátt gæti náðst um. En kaflinn fjallar líka um það samráðsleysi sem ríkisstjórnarflokkarnir hafa viðhaft - enda árangurinn eftir því.

Samráð.

Í fyrirspurnum mínum til umsagnaraðila kom fram að ekkert samráð var haft – ekki neitt við neinn aðila. Ekki við Hagstofuna þrátt fyrir að aðferðarfræðin ætti uppruna sinn þaðan. Ekki við hagsmunaaðila greinarinnar þrátt fyrir að meirihlutinn haldi fram að byggt sé á niðurstöðu samráðs og sáttanefndar sjávarútvegsráðherra frá hausti 2010. Ekki við sveitarfélögin þrátt fyrir að í frumvarpinu er verið að taka 10 sinnum hærri upphæð út úr sjávarútvegssamfélögunum en áður var. Ekki við samtök á vinnumarkaði – þrátt fyrir stöðugleikasáttmála og samninga við þá aðila við gerð kjarasamninga. Allir aðilar gagnrýna harðlega samráðsleysið og undir það tekur 2. minnihluti. Rétt er í þessu samhengi að benda á stefnu Framsóknarflokksins sem eins og áður sagði var lögð fram á þingi sem þingsályktunartillaga. Að henni stóðu allir þingmenn Framsóknar, en þar stendur „ Alþingi ályktar að fela sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra að skipa samráðshóp til að leita leiðar til að móta skýra stefnu til lengri tíma í sjávarútvegsmálum. Hópurinn verði skipaður fulltrúum allra þingflokka, fulltrúum atvinnulífsins, launþega, sveitarfélaga, fyrirtækja í sjávarútvegi og annarra hagsmunasamtaka. Hópurinn leggi tillögur fyrir sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra eigi síðar en 1. janúar 2012 og ráðherra leggi fram lagafrumvörp til innleiðingar þeirra í íslensk lög. Við vinnu hópsins verði áhersla lögð á eftirfarandi:
1. Sjávarauðlindin verði tryggð sameign þjóðarinnar með ákvæði í stjórnarskrá.
2. Stjórn fiskveiða verði blönduð leið, annars vegar á grunni aflahlutdeildar á skip og hins vegar úthlutun veiðileyfa sem taki mið af sértækum byggðaaðgerðum, hvatningu til nýsköpunar og nýliðun. Úthlutun veiðileyfa verði gerð með þeim hætti að skilgreina tvo potta, annars vegar pott með nýtingarsamningum og hins vegar pott þar sem veiðileyfum verði úthlutað til ákveðinna aðila. Frístundaveiðar verði kallaðar ferðaþjónustuveiðar til að atvinnugreinin geti dafnað á eigin forsendum ferðaþjónustunnar.
3. Veiðigjald/auðlindarentan sem sjávarútvegurinn greiðir verði nýtt að hluta til nýsköpunar, rannsókna og markaðssetningar innan greinarinnar sjálfrar. Hluti renni til landsvæða þar sem auðlindarentan verður til og hluti í ríkissjóð.
4. Hlúð verði að nýsköpun og enn frekari nýtingu hráefnis til að skapa verðmæti og auka arðsemi.
5. Tryggt verði að auðlindin verði nýtt á sem skynsamlegastan hátt og nýtingin verði byggð á grunni vísindalegrar þekkingar og sjálfbærni lífríkisins.
6. Áhersla verði lögð á að sjávarútvegur sé ekki einungis veiðar heldur einnig hátæknivæddur matvælaiðnaður.
7. Sjónum verði í vaxandi mæli beint að umhverfislegum þáttum og augljósu samspili nýtingar hinna ýmsu tegunda hafsins til að tryggja áframhaldandi forustu Íslendinga á sviði sjálfbærrar nýtingar auðlinda hafsins.“

 


mbl.is Enginn fundur verið boðaður
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Samkomulag - misskilningur

Það náðist samkomulag á þingi í gær um að greiða atkvæði um þónokkrar tillögur sem spyrja á þjóðina út í. Sjálfum finnst mér tíminn vera rangur. Spurningarnar - ýmsar - vanhugsaðar og illa ígrundaðar. Erfitt verður að túlka niðurstöður skoðanakönnunnarinnar. Því þessi "þjóðaratkvæðagreiðsla er ekkert annað en skoðanakönnunn. Breytingatillögurnar hafa ekki fengið nægilega umfjöllun - margar eru í það minnsta jafn góðar ef ekki betri en þær 5-6 tillögur sem meirihlutinn leggur til. Sumar mjög mikilvægar - lykilspurningar eins og um valdsvið forseta og fullveldisafsal.

Á sama tíma - samhliða þessum spurningavagni - er búið að ráða sérfræðinga til að skoða tillögur stjórnlagaráðs og ekki síst greinargerðina. Það er mér óskiljanlegt hvernig meirihlutinn ætlar að samtvinna þessi tvö aðskildu verkefni.

Niðurstaðan er sú að greidd verða atkvæði - væntanlega á fimmtudag/morgun - um allar tillögurnar. Það er á ábyrgð meirihlutans. Eftir stendur að vinna eftir skoðanakönnuna og vinnu sérfræðinganna er óljós um hana er ekkert samkomulag þó svo að við óskuðum eftir viðræðum um slíkt við stjórnarmeirihlutann.

Mín skoðun er að betra hefði verið að ljúka allri undirbúningsvinnu áður en leita væri til þjóðarinnar með skýrar spurningar - álitamál sem áhugavert væri að fá svar þjóðar við áður en Alþingi leggði fram tillögu að nýrri stjórnarskra fyrir þjóðina til að greiða atkvæði um. Mín skoðun er sú að skynsamlegasta leiðin væri að horfa til 1942-44 um hvernig væri best að fara með það.

Hitt er síðan útúrsnúningur að við höfum hent út banni við utanvegaakstur - frumvarpi um náttúruvernd - til að ná slíku samkomulagi. Allir flokkar eru sammála um að taka á því. Hinsvegar voru ýmiss atriði önnur þar sem ekki náðist samkomulag við stjórnarmeirihlutann að fresta til haustsins - því fór sem fór - og það er á ábyrgð meirihlutans að ekki tókst að klára skýrar reglur um utanvega akstur. 


mbl.is Samkomulag um að ljúka umræðunni
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Vandræði rammaáætlunar - breið samstaða horfin

Upphaflega hugmyndin sem Framsókn kom með um að setja mat á kostum og göllum einstakra virkjanakosta í faglegt mat var kallað "rammaáætlun um nýtingu virkjanakosta".  Um það var breið samstaða.

Seinna var lagt til að taka inn í þessa skoðun mat á verndargildi. Eftir það hét þessi faglega vinna "Rammáætlun um vernd eða nýtingu náttúrusvæða" . Um það var breið samstaða.

Eftir að ríkisstjórn VG og Samfylkingar tók við völdum fóru vandræða skýjin að hrannast upp. Einstaka þingmenn lýstu stuðningi sínum við ríkisstjórnina skilyrtan við að ekki yrði farið eftir faglegu mati - notast ætti við pólitískt mat sitt. Um þetta er ekki breið samstaða.

Ríkisstjórnin setti inn á síðustu stundu pólitíska leikmenn til að greiða atkvæði með fagmönnunum. Um það var ekki breið samstaða.

Iðnaðarráðherra og umhverfisráðherra settu saman sérstakan pólitískan hóp til að fara yfir niðurstöður fagmannanna síðastliðið sumar - ekki jók það á hina breiðu samstöðu.

Efir að umsagnarfrestur var liðinn tók ríkisstjórnin málið aftur í sínar hendur - og hefur haft það þar vikum saman - í pólitískum bakherbergjum - pólitískum hrossakaupum milli stjórnarflokka og einstakra þingmanna stjórnarflokkanna - allt gert til að láta ríkisstjórnina tóra - niðurstaðan er pólitískt plagg sem er komið svo langt frá uppruna sínum - um faglegt mat sem um gæti skapast breið samstaða - að nú ætti það að vera kallað "Rammáætlun um vandræðagang ríkisstjórnar VG og Samfylkingar - pólitísk hrossakaup" - Um þetta er þó ekki breið samstaða.

Tvennt er alvarlegast. Í fyrsta lagi er búið að eyðileggja hugmyndina um að taka pólitík út úr faglegu mati á kostum og göllum vernd/nýtingar - niðurstaðan verður aldrei þverfagleg og  aldrei breið samstaða. Í öðru lagi hefur seinagangurinn ollið því að biðstaðan verður þrjú-fjögur ár en ekki eitt. Það er dýrt. Þó nokkur verkefni bíða og hafa beðið nú í tvö ár eftir að rammaáætlunarverkefninu lyki. Verkefni sem breið samstaða er um - komast ekki af stað. Þau munu þurfa að bíða meir en eitt ár enn vegna vandræðagangs VG og Samfylkingar.

- Það er vandræðalegt - afleiðingin er að það er þung undiralda um að koma ríkisstjórn JS og SJS frá sem fyrst. - Um það er að skapast breið samstaða.


mbl.is Ekki geymsluflokkur fyrir umdeildar virkjanir
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Samráð vs yfirgangur

Forsætis - segir að að nýja frumvarp muni höfða til breiðari hóps þingmanna en fyrra frumvarp m.a Framsóknarmanna.

Mikið vildi ég að það væri satt. Mikið vildi ég að það væri innistaða fyrir þessari yfirlýsingu forsætis-. Í stefnu okkar Framsóknarmanna segir að eitt aðalmarkmiðið sé að ná sem víðtækastri sátt meðal þjóðarinnar sem og aðila greinarinnar um fiskveiðistjórnunarlöggjöfina. Til þess að það næðist lögðum við til víðtækt samráð sem flestra. Fór ríkisstjórn VG og Samfylkingar eftir þessu ráði? Nei. - Hvernig getur forsætis- þá sagt að frumvarpið höfði til mun breiðari hóps þ.m.t. Framsóknar? Það veit ég auðvitað ekki. Kannski einn hlekkur í hefðbundnum spuna Samfylkingar - en vonandi ekki..

Vonandi er þetta frumvarp byggt á þeim prinsípum sem við Framsóknarmenn lögðum fram á flokksþinginu vorið 2011. Og síðar sem þingsályktun á Alþingi. Kannski hefur ríkisstjórnin hlustað á okkur Framsóknarþingmenn og grunnur frumvarpsins byggður á stefnu Framsóknar.

Vonandi er ástæða þess að frumvarpið höfði til breiðari hóps að það sé líkt því frumvarpi sem þáverandi sjávarráðherra Jón Bj. skilaði eftir vinnu sérhóps í lok nóvember 2011. En vonandi í engu líkt því frumvarpi sem sami sjávarráðherra lagði fram á vorþingi 2011 (frumvarpi sem eftir að allir "helstu" sjávarauðlindar sérfræðingar VG og Samfylkingar - eins og BVG SJS ÓlínaÞ. RobM. og forsætis-JS- höfðu farið sínum höndum um plaggið og gjörónýtt það) - því það var skelfilegt - og hefði lagt í rúst landsbyggðina sem og okkar öflugustu atvinnugrein - sjávarútveginn.

Við verðum því að vona það besta - en ekki er hægt að segja að vinnubrögðin séu þess eðlis að bjartsýnin aukist. Ekki ætla ég að lofa stuðning fyrirfram - hingað til hefur málflutningur forsætis- JS ekki staðist nokkra mælistiku um sannsögli eða trúverðugleika. -

Það yrði svo sérkennilegt - en líkt öðru hjá ríkisstjórninni- ef hið nýja frumvarp SJS verði nóvember frumvarp skuggaráðuneytis Jóns Bjarna - því samkvæmt hinni opinberu skýringu var hann rekinn úr ráðherrahópnum fyrir einmitt það frumvarp.

Við vonum það besta - en vitum ekki neitt - enda ekkert samráð verið. Við óttumst hefðbundinn yfirgang og hótanir ríkisstjórnar - - En eitt er klárt við munum skoða þetta frumvarp gaumgæfilega - ef það reynist grunnur að víðtækri sátt í samfélaginu og innan atvinnugreinarinnar - er það vel og við Framsóknarmenn munum leggja okkar lóðir á þær vogarskálir.


mbl.is Ríkisstjórn samþykkir kvótafrumvarp
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Lífeyrissjóðir

Í umræðu, á Alþingi í vikunni, um stöðu lífeyrissjóðanna kom fram að við stæðum nokkurn veginn jafnfætis norðmönnum þegar kæmi að lífeyrissjóðsréttindum og værum eitt af 3-4 best stöddu ríkjum heims hvað lífeyrismál varðaði. Þeirra framtíð byggist á gegnumstreymis kerfi og olíusjóðinum svokallaða. Okkar kerfi byggist hinsvegar á uppsöfnunarkerfi. Þar fyrir utan erum við almannatryggingakerfið og séreignasparnaðinn.

Þrátt fyrir verulegt tap (og ámælisvert uppá tæpa 400 milljarða jafnvel tæpa 500) þá er staða okkar góð - eignir um 2000 milljarðar og árlegar innborganir í kerfið til fjárfestinga um 120 milljarðar. Til samanburðar voru eignirnar nánast engar upp úr 1980 þegar verðbólga áttunda áratugarins hafði þurrkað ut lífeyrisinngreiður sjóðsfélaga á fyrsta áratug lífeyriskerfisins.

Er þá ekkert að? Jú vissulega en það ber að varast að nota tækifærið og kollvarpa núverandi kerfi. Tillögur um að færa allt í einn sjóð - jafnvel í gegnumstreymiskerfi - undir stjórn eins ríkisforstjóra - jafnvel Seðlabankaskúffu - hljóma ekki vel í mínum eyrum - við þurfum að hafa eggin í fleiri körfum - dreifa áhættunni - tryggja félagsleg réttindi fólks og byggja upp sparnað.

1.- Mín skoðun er sú að kerfið þurfi að standa á þremur fótum. Í fyrstalagi - almannatryggingarkerfi á vegum ríkisins sem tekur á sínar hendur þá sem ekki geta tekið þátt í atvinnulífinu eða falla út af því snemma á lífsleiðinni. Þetta verður grunnstoð sem á að tryggja viðunandi framfærslu fólks.

Í öðru lagi eru almennu og opinberru sjóðirnir sem safna lífeyrisréttindum fólks sem þá getur notið síns eigin uppsöfnunar. Hér þarf fyrst og fremst að lagfæra tekjutengingar sem hafa eyðilagt kerfið. Einnig er rétt að minnast þess að í raun hafa sjóðirnir einungis safnað fé í 30 ár þe. frá setningu svokallaðra Ólafslaga - sumir mun skemur þar sem ekki er langt síðan að inngreiðslur í lífeyrissjóði var skyldaður.

Í þriðja lagi séreignasparnaður - því það er nauðsynlegt að þjóðin gerist "norskari eða þýskari" í þeirri merkingu að mun betra sé að eiga fyrir hlutunum en taka þá að láni og skuldsetja sig í botn.

Sérstaklega þarf að fara yfir mörkin milli almannatryggingakerfisins og almennu/opinberru sjóðanna- hvaða réttindi hvor tryggir og hvenær almennu/opinberru sjóðirnir taki við.

2.- Annað mál sem þarf að taka á er stjórnun sjóðanna og fjöldi. Ekkert vit er að mínu mati að hafa einn eða 2-3. Kannski er nóg að þeir séu 6? 8? 10?- rúmlega 30 virðist ofrausn. Þeir kostir sem vissulega eru að hafa atvinnurekendur og verkalýðsforkólfa í stjórnum sjóðanna eru að mínu mati algjörlega núllaðir út af lýðræðishallanum sem fylgir því að félagsmenn kjósi ekki sína stjórnendur - einnig er ábyrgð vafasöm. Í því sambandi er rétt að benda á að þótt engin rekstrarlegur munur hafi verið á sjóðum sem kosnir voru af sjóðsfélögum (jafnmikið tap ef ekki meira) og hinum er rétt að minnast þeirrar staðreyndar að hjá þeim félögum (eins og verkfræðingalífeyrissj.) hafa allir axlað ábyrgð og nýjir aðilar komu strax í stjórn. Einnig er veruleg áhætta fólgin í samþjöppun valds ef fáir (jafnvel enn verra ef sjóðum fækkar) atvinnurekendur og verkalýðsforkólfar sitja bæði að stjórnum stærstu fyrirtækja, samtaka atvinnulífs og launþega ásamt því að sitja að 2000 milljarða sjóði landsmanna.

Þess vegna tel ég rétt að sjóðunum fækki og þeim verði kosin stjórn af sjóðsfélögum ( hægt væri að kjósa þess vegna reynda rekstrarmenn og stjórnendur en þeir væru kosnir af sjóðsfélögum).

3.- Þriðja atriðið er fjárfestingastefna sjóðanna - hana þarf að skerpa - minnka áhættu - evt lækka ávöxtunarkröfu úr 3.5% sem virðist hafa áhættusækni í för með sér - og er erfitt að ná áratugum saman - einnig er ljóst að verulegum hluta þeirra árlegu 120 milljarða þarf að fjárfesta fyrir erlendis til að koma í veg fyrir eftirspurnarbólu og ofhitnun hagkerfisins innanlands. Þá má einnig skoða -(sérstaklega þessi misserin) fjárfestingar í innviðum íslensks samfélags (sem skila arði) t.d hlut í orkufyrirtækjum m.a. Landsvirkjun - nú þegar eru lífeyrissjóðirnir að kaupa hluti í HS-orku - einnig verkefnafjármögnun í orkugeiranum, samgöngum ofl. EN ÞESSA HLUTI ÞARF AÐ SKOÐA VEL ÁÐUR EN STOKKIÐ ER AF STAÐ.

4.- Fjórða skoðunarmálið er síðan klárlega að rannsaka til fullnustu lífeyrissjóðina. Alþingi samþykkti 63-0 tillögu þingmannanefndarinnar á að rannsaka beri lífeyrissjóðina. Innan forsætisnefndar Alþingis hefur málið verið til meðferða síðustu vikur. M.a. hefur það verið rætt með hvað hætti það væri best- ákveðið var að bíða eftir niðurstöðu þeirrar nefndar sem lífeyrissjóðirniur sjálfir settu á laggirnar. Nú liggur sú niðurstaða fyrir og mun nýtast þeirri rannsókn sem Alþingi mun setja af stað. Sú tillaga hefur komið fram að skipa eins manns rannsóknanefnd sem hafi allar fullnægjandi heimildir til að kalla menn fyrir og fá allar upplýsingar og nýta þannig bæði þá vinnu sem Rannsóknanefnd Alþingis sem og rannsókn lífeyrissjóðanna hafa skilað - sjálfum finnst mér það skynsamleg leið. Þá hafa nokkrir þingmenn þar á meðal Eygló Harðardóttir sem fyrsti flutningsmaður og Birkir Jón Jónsson, Siv Friðleifsdóttirog Vigdís Hauksdóttir ásamt fleirum flutt tillögu um skipan rannsóknarnefndar. Aðalatriðið og það mikilvægasta er að slík rannsókn fari fram og hafi allar heimildir á hreinu.

En mikilvægast af öllu er að ganga nú ekki eins og fílar í glerbúð og rústa öllu því sem við eigum. Skoðum misstökin, lærum og leiðréttum og höldum svo áfram á - vonandi - betri braut. 


mbl.is Norskur efnahagur góður
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Hin hliðin

Cameron forsætisráðherra Breta hefur rétt fyrir sér - það er ýmislegt hægt að læra af íslendingum - ekki síst hvað varðar jafnréttismál. En einnig ýmis önnur mál. Þá má einnig læra af því sem okkur hefur mistekist. 

 Í “ágætri peppgrein” sem Ólina Þorvarðardóttir stjórnarþingmaður í Samfylkingu ritar – og stjórnarliðar kætast við og endurbirta sem víðast í áróðursskyni – kemur fram ein hlið "sannleikans" - hægt er og má skyggnast undir og sjá annan sannleika Hér leyfi ég mér að birta nokkrar af staðhæfingum stjórnarþingmannsins ( ritaðar smátt) og síðan mín fyrstu viðbrögð – ( les ekki öll – ekki endilega þau réttustu – en fyrstu viðbrögð) - Halli ríkissjóðs hefur lækkað úr 216 millljörðum króna frá 2008 í 20 milljarða á yfirstandandi ári.-“Rétt”- Já en hvað með 47 milljarða óskrifaða skuld vegna lífeyrissjóðs opinberra starfsmanna – eða ótilgreint tap vegna SpKef ofl
- Verðbólgan hefur lækkað úr 18% í 6%,- Frá hvaða tíma var (hvenær var hún 18%) –
og átti hún ekki að vera undir mörkum SÍ frá 2010??

- vextir hafa lækkað,
- já en er það nóg – enn eru okurvextir og stýrivextir SÍ miklu hærri en víðast annarsstaðar
- hagvöxtur er nú orðinn meiri hér en í OECD löndum (var 3-4% á síðasta ári, mun meiri en spáð hafði verið),-
já það er rétt ( enda alvarleg kreppa um alla heimsbyggð ekki síst í ESB löndum – en er ekki hagvöxturinn byggður á makrílveiðum ( sem enginn vissi að myndi ganga í íslenskri lögsögu með núverandi hætti og vegna þess að við ráðum okkur sjálf þá getum við veitt “eðlilegt magn” af makríl – og vegna kvótakerfisins þá getum við stýrt veiðum og hámarkað arðsemi með manneldisvinnslu – hinn hluti hagvaxtar er byggður á einkaneyslu /úttekt séreignasparnaðar) og kreditkorta1neyslu erlendis – með öðrum orðum – ekki sjálfbær – ekki byggður á aukinni framleiðslu.
- útflutningsverðmæti hafa aldrei verið meiri,-
en þyrftu að vera 60-80 milljörðum hærri svo krónan styrktist og við gætum greitt allar okkar skuldir
- vöruskiptajöfnuðurinn er hagstæður, - já en sama svar og fyrir ofan um 60-80 milljarðanna + sýnir styrk íslensku krónunnar

- vöxtur í ferðaþjónustu er sá mesti sem þekkist hérlendis,-
algjörlega rétt og sýnir styrk íslensku krónunnar og auglýsingaáhrif af eldgosum síðustu ára
- kaupmáttur hefur aukist,-
rétt og mun aukast enn meir með vaxandi útflutningi vegna íslensku krónunnar
- kjarasamningar hafa náðst,-
þökk sé samtökum atvinnulífs og verkalýðs – ekki er hægt að þakka ríkisstjórninni það því stjórnvöld hafa brotið nánast alla samninga við Así og SA
- skuldirnar lækka sem hlutfall af landsframleiðslu, - en við skuldum allan gjaldeyrisvaraforðann

- atvinnuleysið minnkar, -
allt alltof hægt – 6000-8000 þúsund flúið land – fólk dettur útaf atvinnuleysislistum vegna langtímaatvinnuleysi og færist yfir á skuldsett sveitarfélög – þá er ótalinn sá fjöldi sem sækir vinnu erlendir en býr hérlendis
- ráðstöfunartekjur hækka,-
vonandi rétt- en ég heyri ákaflega mismunandi sögur um það – enda er skattpíningin býsna mikil
- jöfnuður hefur aukist í samfélaginu –
allir hafa það skítt – bara misslæmt – er það jöfnuðurinn – annars þarf að verða meiri jöfnuður en nú er – og það á jákvæðum nótum þ.e. allir hafi það betra en jöfnuður meiri
- og væntingavísitalan hefur hækkað,
- vanskilahlutfall skulda er nú svipað og 2004, sem þótti gott ár,-
hvað með aldrei fleiri gjaldþrot!?! hvað með 40% heimila séu ekki sjálfbær hvað varðar tekjur og skuldir og stefni smátt og smátt í gjaldþrot!!
- heildarskuldir hafa lækkað sem hlutfall af landsframleiðslu úr 130% í 110%. – er það góður – ásættanlegur árangur – á kostnað hverra voru þessi 20% sótt? heimilanna í landinu??
Sumsé: Ísland er ekki lengur að kljást við efnahagskreppu.- ojæja – ekki er ég viss um að almenningur sé sammála þvíSérfræðingar greiningardeildann segja að langtímahorfurnar séu mjög góðar í efnahagslífinu. – þar erum við algjörlega sammála svo fremi að núverandi ríkisstjórn fari frá og að upp verði tekin skynsemisstefna í anda – planB – stefnu FramsóknarÞetta gefur okkur vonir um að hægt verði að koma frekar til móts við þá samfélagshópa sem verst fóru út úr hruninu – en það tekur lengri tíma en þrjú ár.- það hefði ekki þurft að bíða þrjú ár – Framsókn lagði til í feb. 2009 – almennar leiðréttingar lána ( svokölluð 20%leið) – sem nær allir eru nú sammála um að hefði verið rétt að fara
En þó að skaðinn hafi ekki verið – og verði sjálfsagt aldrei – bættur til fulls er ólíkt bjartara um að litast nú en áður.-
jú en gæti verið svo miklu- miklu- miklu betra hefði önnur og skynsamari stefna/leið verið farinnKreppan er nefnilega búin.- já segðu fólkinu í landinu það – ég er ekki viss um að það segi sömu sögu – en hún gæti vissulega verið búinn 
mbl.is Cameron vill læra af Íslandi
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Fyrrverandi velferðarstjórn

Að aflokinni atkvæðagreiðslu um fjárlög 2012 má fullyrða að ríkisstjórnin sem kennt hefur sig við norræna velferð hafi yfirgefið velferðina endanlega. Tillögur okkar Framsóknarmanna sem og tillögur Atla Gíslasonar og Lilju Mósesdóttur sem á margan hátt voru áþekkar ekki síst gagnvart heilbrigðisstofnunum og almannabótum voru allar felldar af stjórnarliðum í VG og Samfylkingu. Það sama var uppá teningnum varðandi tillögur okkar og sjálfstæðismanna t.a.m í löggæslu og sýslumanns embættum - allt fellt með 31 atkvæði eða allra stjórnarliða. Grunnnetinu var hafnað af ríkisstjórnarflokkunum.

Í ítarlegu áliti fulltrúa Framsóknarflokksins í fjárlaganenfnd Alþingis,Höskuldar Þórhallssonar kom m.a. fram að engin úttekt hefur verið gerð á byggðaáhrifum fjárlagafrumvarpsins. Haldið er áfram með sömu stefnu og lagt var upp með í skerðingu framlaga til heilbrigðisstofnana landsins á þar síðasta ári þó að niðurskurðurinn hafi verið mildaður lítillega í meðförum fjárlaganefndar.Framsóknarflokkurinn leggur til að snúið verði frá þeirri stefnu sem ríkisstjórnin hefur lagt upp með í heilbrigðismálum. Er um að ræða röskun á búsetuskilyrðum og búsetuöryggi þjóðarinnar sem getur haft mikil áhrif til langs tíma. Nauðsynlegt er því að hætta við boðaðan niðurskurð og taka til umræðu framtíð heilbrigðiskerfis Íslendinga

Í skýrslu OECD frá 28. febrúar 2008 kemur fram að í alþjóðlegum samanburði er heilbrigðiskerfi Íslendinga talið lofsvert þrátt fyrir að vera óvenju kostnaðarsamt. Nauðsynlegt sé því að auka hagkvæmni og nýtingu fjármuna sem lagðir eru í heilbrigðiskerfið. Ljóst er að Ísland hefur tekið þessar athugasemdir til sín og brugðist við þeim þar sem í skýrslu frá OECD, sem út kom í nóvember 2010, kemur fram að Ísland sé í hópi þeirra ríkja sem hvað best komu út í samanburði á skilvirkni og stefnumörkun í heilbrigðisþjónustu og nýtingu þess fjármagns sem lagt er í þjónustuna. Þykir því ljóst að sú stefna sem Íslendingar hafa markað sér og nýting þeirra fjármuna sem lagðir eru í heilbrigðiskerfið, hafa verið til fyrirmyndar að mati stofnunarinnar þrátt fyrir mikinn kostnað sem því óneitanlega fylgir. Það er því óskiljanlegt að ríkisstjórnin skuli ekki hafa tekið meira mark á þessu áliti og staðið við loforð frá 2010 um að gera úttekt á þeim áhrifum sem niðurskurður síðustu ára hefur ollið.  Þó er viðurkennt m.a. að niðurskurðurinn hafi haft þau áhrif að færa verkefni frá opinberum heilbrigðisstofnunum yfir til sérfræðinga á stofum í Reykjavík- þar hafi kostnaður vaxið.

Í september sl. skipaði velferðarráðherra ráðgjafarhóp til að skoða hvort þörf væri á grundvallarbreytingum á heilbrigðiskerfinu og í hverju slíkar breytingar gætu falist þannig að unnt væri að uppfylla markmið um öryggi og jöfnuð á sama tíma og aðhaldskröfum fjárlaga væri mætt. Ráðgjafarhópurinn skilað í október sl. tillögum um skipulag heilbrigðisþjónustu og ráðstöfun fjármuna. Þær fólu m.a. í sér að tekin yrði upp þjónustustýring (tilvísunarkerfi eins og við Framsóknarmenn höfum lagt til ) endurskoðað yrði greiðslufyrirkomulag fyrir heilbrigðisþjónustu, sameiningu heilbrigðisstofnana yrði lokið og heilsugæslan á höfuðborgarsvæðinu yrði endurskipulögð. Ljóst er að þessar tillögur geta leitt til hagræðis og útgjaldalækkunar fyrir ríkissjóðs og því gagnrýnivert að þessi vinna skyldi ekki fara fram fyrr á þessu ári svo unnt hefði verið að byggja á þeim við vinnu að fjárlagafrumvarpi.

Þetta er þeim mun sérkennilegra í ljósi þess að í áliti meiri hluta velferðarnefndar (VG og Samfylking) um fjárlagafrumvarpið kemur fram að hann telji jákvætt að vinna ráðgjafarhópsins liggi fyrir en „jafnframt mjög miður að tillögur hópsins hafi ekki verið lagðar til grundvallar við fjárlagavinnuna.“ Að áliti meiri hluta velferðarnefndar er mikilvægi þessa áréttað en þar segir „Meiri hlutinn áréttar mikilvægi þess að hagræðing í ríkisrekstri sé grundvölluð á góðum upplýsingum og skýrri stefnumörkun. Ná þarf fram hagkvæmni og réttlátri stýringu almannafjár án þess að þjónusta við sjúklinga eða öryggi þeirra sé skert.“ - svo mörg er þau orð en athafnir fylgja ekki máli sbr atkvæðagreiðsluna við 3. umræðu fjárlaga.

Margt fleira væri hægt að telja fram t.a.m. að enn byggjast fjárlög á auknum niðurskurði og skattahækkunum sem fullyrða má að fyrir löngu hafa gengið alltof langt og of djúpt seilst í vasa landsmanna.

þá hafa komið fram rökstuddar ábendingar um vantalin gjöld og ofáætlaðar tekjur þannig að hallinn á árinu 2012 gæti orðið meiri þegar upp er staðið. Ýmsir hafa bent á að fjárlögin einkennast af þeirri stefnu ríkisstjórnarinnar að leggja á nýja skatta og hækka álögur á fyrirtæki og heimili í stað þess að stuðla að stækkun skattstofna sem skapa myndu auknar tekjur fyrir ríkissjóð.

Í því liggur hinsvegar stefna okkar Framsóknarmanna sem við höfum ítarlega kynnt undir nafninu planb.is. Það er að finna sókn í atvinnumálum sem og skynsamleg efnahagsstefna. En eftir því þurfum við landsmenn enn að bíða - því ríkisstjórnin ætlar ekki að breyta um stefnu - það sýndi atkvæðagreiðslan um fjárlögin 2012 glögglega.

 

 

.

 

    
    


mbl.is Tekjuspá fjárlaga á ótraustum grunni
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Tannheilsa - falið heilbrigðismál

Á síðustu misserum hefur æ ofan í æ skotið upp umræðu um afleita stöðu tannheilsu - barna, fullorðinna og eldra fólks. Og slakan stuðning ríkisvalds við þetta heilbrigðismál. Ég birti hér svar þáverandi heilbrigðisráðherra á fyrirspurn minni um þetta efni. Svarið um stefnu og aðgerðir er loðið - lýsir jafnvel áhugaleysi. En þar koma líka fram upplýsingar um núverandi stuðning ríkisvaldsins við kostnað almennings vegna þessa heilbrigðissviðs.

Fyrir allnokkrum árum minnist ég greinar í héraðsblaðinu Skarpi á Húsavík þar sem á ákaflega skemmtilegan (og þingeyskan) hátt- var líst að tannheilsa barna í Þingeyjarsýslum væri sú besta og heilbrigðasta norðan alpafjalla.Menn þökkuðu 2 tannlæknum sem bjuggu og störfuðu í samfélaginu og unnu vel m.a. við forvarnir. - Hér áður fyrr var staðan mun betri en hún er nú - sérstaklega sum staðar á landinu.

Í samfélagi okkar eiga börn og unglingar að geta leitað til tannlæknis án tillits til búsetu og efnahags. Jafnframt er skynsamlegt að nýta skattfé til að auka forvarnir í tannheilsu fullorðinna. Þar er hægt m.a. að horfa til Norðurlanda. Í svari ráðherra kemur m.a. fram að ef öll tannlæknaþjónusta væri kostuð af skattfé þyrfti að hækka skattprósentuna um 0.85%. Minna gagn gerði. Einnig má forgangsraða í ríkisrekstri. En taka þarf á þessu heilbrigðismáli með sanngirni og jafnræði þegnanna að leiðarljósi.

Svar velferðarráðherra við fyrirspurn Sigurðar Inga Jóhannssonar um tannheilsu þjóðarinnar.

    1.      Hver er stefna ráðherra varðandi tannheilsu þjóðarinnar? Kemur hún fram í nýrri heilbrigðisáætlun?
    Stefna ráðherra er að bæta tannheilsu landsmanna eins og kostur er. Er nú leitað leiða til að ná því markmiði. Í drögum að heilbrigðisáætlun til ársins 2020 kemur fram að bætt tannheilsa er meðal forgangsverkeffna á sviði heilbrigðismála. Í heilbrigðisáætlun til 2010 var stefnt að umtalsverðri fækkun tannskemmda (DMFT) 12 ára barna. Einnig var stefnt að því að fjölga tönnum í biti hjá 65 ára og eldri um 50%. Þessi markmið náðust ekki að fullu fyrir 2010 þannig að ljóst er að enn er verk að vinna.

    2.      Hver er stefna ráðherra varðandi tannheilsu barna og markmið um að allir hafi jafnan aðgang að heilbrigðisþjónustu, óháð efnahag?
    Eins og að framan greinir stefnir velferðarráðherra að því að bæta tannheilsu þjóðarinnar á næstu árum. Sérstök áhersla verður lögð á að bæta tannheilsu barna og er undirbúningur þess þegar hafinn. Markmið velferðarráðuneytisins er að ná samningum við tannlækna sem tryggja ókeypis forvarnaskoðun fyrir fjóra árganga barna í stað þriggja árganga áður. Þá er stefnt að samkomulagi um eina gjaldskrá vegna tannlækninga barna sem geti tryggt að kostnaðarþátttaka hins opinbera verði allt að 75% af raunkostnaði fyrir allar almennar tannlækningar barna. Ljóst er þó að breytingar geta orðið frá þessum samningsmarkmiðum á samningaferlinu. Stefnt er að því að innan nokkurra ára njóti öll börn og unglingar á Íslandi nauðsynlegrar tannlæknaþjónustu óháð efnahag. Er m.a. stefnt að sérstökum stuðningi við fjölskyldur sem af fjárhagsástæðum geta ekki staðið undir eigin greiðsluþátttöku í tannlæknakostnaði barna sinna.

    3.      Hver er heildarkostnaður sjúklinga og ríkis við tannlækningar? Svar óskast sundurliðað eftir:
                a.      fyrirbyggjandi þjónustu,
                b.      tannréttingum,
                c.      almennum tannlækningum,
                d.      meiri háttar inngripum sem greidd eru af Sjúkratryggingum Íslands.

    Erfitt er að meta tannlæknakostnað einstaklinga á aldrinum 18–66 ára þar sem Sjúkratryggingar greiða ekki tannlæknakostnað þeirra. Hagstofa Íslands hefur áætlað tannlæknakostnað út frá könnun á einkaneyslu sem gerð var árið 2007. Samkvæmt könnuninni var tannlæknakostnaður á mann árið 2007 að meðaltali 23.127 kr., þar af greiddi hið opinbera 4.205 kr. eða 18%.
    Sjúkratryggingar taka þátt í kostnaði vegna tannlækninga aldraðra, öryrkja og barna yngri en 18 ára á grundvelli gjaldskrár sem Sjúkratryggingar Íslands gefa út. Mismunandi hlutfall af gjaldskrá SÍ er endurgreitt eftir stöðu sjúkratryggðra. Þá er veittur styrkur vegna tannréttingar barna og unglinga að fjárhæð 150 þús. kr. Greitt er 95% af kostnaði vegna alvarlegra afleiðinga meðfæddra galla, slysa og sjúkdóma.
    Í meðfylgjandi töflu kemur fram kostnaður ríkisins af ýmsum flokkum tannlæknaþjónustu.

Tannlæknaþjónusta 2010Kostnaður SÍ í millj. kr.
  
Fyrirbyggjandi þjónusta 456,3
Tannréttingar 233,7
Almennar tannlækningar 546,4
„Meiri háttar“ inngrip 67,7
Samtals1.304,1

    Kostnaður vegna fyrirbyggjandi þjónustu samanstendur af gjaldfrjálsum forvarnaskoðunum 3, 6 og 12 ára barna, almennu eftirliti, fræðslu, tannhreinsun, flúorlökkun og skorufyllum.
    „Meiri háttar inngrip“ eru flokkuð hér sem öll tannlæknaþjónusta sem tilkomin er vegna alvarlegra afleiðinga fæðingargalla, sjúkdóma eða slysa.
    Upplýsingar um verð tannlækna í töflunni fela í sér heildarverð gjaldskrárliða sem SÍ tekur þátt í að greiða. Ekki er hægt að greina allan tannlæknakostnað sjúkratryggðra í gögnum SÍ þar sem aðeins liggja fyrir upplýsingar um þá gjaldliði sem SÍ tekur þátt í að greiða.

    4.     Hvað þyrfti skattprósenta að hækka mikið til að standa undir öllum kostnaði skv. 3. lið fyrirspurnarinnar?
    Ætla má að um það bil 18% heildarkostnaðar við tannlækningar landsmanna sé greiddur af hinu opinbera. Út frá þeirri forsendu má áætla að heildarkostnaður landsmanna allra vegna tannlækninga hafi verið 7,2 milljarðar kr. á árinu 2010. Ef dreginn er frá sá kostnaður sem ríkið greiddi árið 2010 standa eftir um 5,9 milljarðar kr.
    Fjármálaráðuneytið áætlar að hækkun um eitt prósentustig í tekjuskatti einstaklinga (þ.e. breyta grunnþrepinu um 1 prósentustig og efri þrepunum tilsvarandi einnig um 1 prósentustig) gefi ríkissjóði um 7 milljarða kr. Samkvæmt því mundi þurfa að hækka tekjuskatt einstaklinga um 0,85 prósentustig til að ríkið gæti staðið undir öllum tannlæknakostnaði landsmanna.



mbl.is 90 þúsund fyrir tannskemmd
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Stefnuræðan

Ef ég ætti og mætti ráðleggja forsætisráðherra þá myndi ég leggja til að í stefnuræðunni myndi ráðherrann fjalla um eftirfarandi punkta;

1. Viðurkenna að það hefði mistekist að taka á skuldamálum heimila og fyrirtækja. Jafnframt myndi forsætis biðjast fyrirgefningar á því að hafa hundsað tillögur Framsóknar um almenna lánaleiðréttingu sem fram kom í febrúar 2009. - Í beinu framhaldi lofa (og standa við) að gera e-ð raunverulega sem létti skuldafarginu af fólkinu í landinu.

2. Viðurkenna að það hefði mistekist að endurreisa bankakerfið. Bankakerfi sem þjónaði viðskiptavinum sínum en væri ekki handrukkari erlendra vogunarsjóða. Í beinu framhaldi að leggja fram lagabreytingar sem breyttu raunverulega ástandinu.

3. Viðurkenna að illa hefði tekist til um atvinnuuppbyggingu í landinu. Fjárfestingar væru í sögulegu lágmarki. Fólksflótti úr landi í sögulegu hámarki. Í beinu framhaldi að efna loforð um að standa ekki í vegi fyrir atvinnusköpun og fjárfestingum

4. Viðurkenna að það gengi ekki að hagvöxtur næði ekki 4-5%. Í beinu framhaldi gera það sem gera þarf til að slík skilyrði náist. M.a að lækka álögur á fólk og fyrirtæki. Standa með atvinnuuppbyggingu

5. Leggja til hliðar áform sem kollvarpa samfélögum m.a. meingallað sjávarútvegsfrumvarp, niðurskurð heilbrigðiskerfisins ekki síst á landsbyggðinni

6. Leggja til hliðar - um sinn - ESB aðlögun sem skapar gríðarleg átök í samfélaginu og kljúfa það í fylkingar og kosta alltof mikið bæði fjármagn sem og orku og tíma embættismanna - tíma þeirra og fjármunum ríkisins er betur varið í annað

7. Leggja til að allir flokkar sammælist um að skipa þverpólitískan starfshóp sem hafi það markmið að endurskipuleggja peningastefnu Seðlabankans - núverandi stefna kom okkur í hrunadansinn og er EKKI leiðin út

8. Lofa að efla innlenda framleiðslu með öllum ráðum og dáðum - það er leiðin út úr kreppunni, framleiða meira til útflutnings - þannig eykst atvinna - krónan styrkist - þjóðin eflist

9. Ef forsætis reynist þetta um megn ætti forsætis kannski að leggja til að aðrir tæku við stjórnartaumunum -STRAX


mbl.is Umræður um stefnuræðuna í kvöld
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Erlend fjárfesting og auðlindir

Umræða um fjárfestingar ekki síst erlenda fjárfestingu hefur verið alveg "GaGa" síðustu misserin. Þar spilar vitneskja okkar um loftbólufjárfestingar innlendra "auðmanna" fyrir hrun stóran sess - en einnig tortryggni í garðs hvers og eins sem virðist eiga peninga eftir hrun.

Ríkisstjórnin og stefna hennar eiga líka stóran hlut í hversu vitleysisleg umræðan er - öfgafyllt og upphrópanagjörn. Svo talar hver ráðherrann eftir öðrum út og suður, norður og niður - engin samstaða, engin sameiginleg framtíðarsýn.

Hver skilur t.a.m, í orðum forsætisráðherra sem núna segir að við eigum að fagna erlendri fjárfestingu varðandi kaup kínverska auðmannsins á landi - varanleg kaup á auðlind um "alla eilífð". Sami forsætisráðherra sagði þegar kanadískur auðmaður keypti tímabundinn afnot  af orkuauðlind ( að vísu 65 ár en tímabundin afnot samt) að skoða þyrfti þjóðnýtingu og eignaupptöku til að koma í veg fyrir kaup Kanadamannsins á nýtingarrétti.

Umræðan um HS-orku var auðvitað enn sérkennilegri vegna þess að það virtist skipta máli hvort kaupandinn væri af EES svæðinu eður ei. Sbr. sænska skúffu fyrirtækið. - Hefði ekki verið skynsamlegra hjá okkur að setja í lög og reglur að fyrirtækið yrði að vera íslenskt þ.e.a.s. hinn erlendi aðili yrði þá að stofna fyrirtæki á Íslandi - og regluverkið þannig úr garði gert að hægt væri að skattleggja auðlindarentuna hérlendis.

Eins ætti að gilda um allar aðrar auðlindir - hvort sem það væri vatn, orka, land eða hver önnur auðlind. Við eigum að fagna fjárfestingum -ekki síst erlendum fjárfestingum - en vera búinn að tryggja áður að auðlindarentan haldist í landinu.

Tökum sem dæmi um kaup á jörðum. Er það í lagi að fjársterkir aðilar kaupi land - girði af og setji upp skilti - Einkaland-óviðkomandi bannaður aðgangur - þetta hefur því miður verið lenska alltof margra innlendra aðila sem eignast hafa jarðarskika á liðnum áratugum. Og þannig lokað hefðbundnum reiðleiðum svo dæmi sé tekið. Svissneskur auðmaður kaupir víðfeðma jörð og svo aðra við hliðina og lokar aðgengi að veiði, göngu- og reiðleiðum.

Víða um land er þetta aðalvandinn - að sá sem kaupir er ekki skikkaður til að hafa búsetu (eigin eða ráðsmann). Hann er ekki skikkaður til að viðhalda landbúnaðarlandi, eða hafa einhverja starfsemi -  í besta falli logar eitt útiljós á vetrum. Með þessum hætti tryggjum við ekki búsetu, né eflum landsbyggðina. Víða í nágrannalöndum okkar (Noregi, Danmörku og víðar) eru reglur sem reyna að tryggja/skylda búsetu þar sem það á við. Einnig eru reglur um að ekki megi taka gott landbúnaðarland úr landbúnaðarnýtingu/matvælaframleiðslu. Við höfum engar slíkar reglur né matskerfi hvar slíkar reglur eigi við og hvar ekki. Það vantar í skipulags- og jarðalög.

Ég fagna erlendri fjárfestingu - erlend fjárfesting er líklegust í auðlindum okkar - þó ýmislegt fleira hljóti að vera fýsilegir fjárfestingakostir eins og þjónusta við ferðamenn, framleiðsla ýmiskonar matvæla/iðnaðar osfr osfr - en kannski allt ein eða önnur birtingamynd auðlindanýtingar.

Við eigum ekki að hræðast slíkt og má þá einu gilda hvort um sé að ræða ESB aðila t.d Dani eða Þjóðverja, EES aðila eins og Norðmenn eða Svisslendinga - eða jafnvel Kanadamenn eða Kínverja. Aðalatriðið er að við séum búin að setja okkur reglur um auðlindarentu og hvernig hún haldist í íslenska hagkerfinu. Áætlanir um hvað við teljum vera skynsamlegt og jákvætt fyrir samfélagið og gegnsætt framkvæmdaplan hvernig við ætlum að fylgja því eftir.

Ef land í eigu erlendra aðila er innan við 1% af heildar landstærð Íslands- er það þá í lagi? hvað með 10% eða 25%. Eða nýtingarréttur í orku, vatni, fiskveiðum. Hversu langur á hann að vera 10-20-30ár eða lengri í einstaka tilfellum. Mín skoðun er að það verði að vera mismunandi eftir því um hvernig auðlind sé að ræða og hver fjárfestingin/fjárbindingin er. Einnig verðum við að flokka land eftir landgæðum og hvernig sé - fyrirfram- best að nýta það.

Tökum nú málefnalega umræðu - en forðumst öfgar og upphrópanir - þannig er líklegra að við komumst að skynsamlegri niðurstöðu.


mbl.is Á að selja Grímsstaði?
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Hver er frjálslyndastur?

Birti hér grein sem birtist í Fréttablaðinu í dag um Hákot og frjálslyndi:

Upp á síðkastið hefur mörgum orðið tíðrætt um frjálslyndi – hverjir séu það og hverjir ekki. Ýmsir hafa haldið því fram að þeir séu frjálslyndir en „hinir“, þ.e.a.s. þeir sem ekki aðhyllast sömu skoðun og þeir „frjálslyndu“, séu þar af leiðandi öfgafullir og afturhaldssamir, jafnvel ofstopafullir þjóðernissinnar. Það sérkennilegasta við þessa nýjustu „pissukeppni“ í frjálslyndi er að mælikvarði þeirra sem telja sig hafa einkarétt á frjálslyndinu virðist vera áhugi þeirra á að Ísland gerist aðili að tolla- og viðskiptabandalagi Evrópuþjóða – ESB.

Margt er ólíkt meðal Evrópuþjóða eftir því hvort þær liggja norðan, sunnan eða í eystrihluta álfunnar. Þetta á við um menningu, atvinnu og auðlindir svo nokkrir hlutir séu nefndir. Ísland, eyjan norður í Atlantshafi víðsfjarri landamærum annarra Evrópuþjóða, er enn frábrugðnari mörgum ef ekki flestum þessara ríkja hvað þessa sömu hluti varðar. Við erum t.a.m. ákaflega rík af auðlindum, atvinnuþátttaka önnur og meiri en víðast annarsstaðar og þær atvinnugreinar sem við byggjum afkomu okkar á gjörólíkar ESB-löndum en mun líkari löndum Vestur-Norðurlanda (Færeyjum og Grænlandi auk Íslands) og Noregs.


Frjálslynd umræða um atvinnuvegina?
En hvernig er umræðu um okkar mikilvægu atvinnugreinar háttað? Er umfjöllunin frjálslynd? Áform ríkisstjórnarflokkanna um að bylta sjávarútveginum virðast ýta allri skynsemi og frjálslyndi til hliðar. Eru það ekki öfgar, jafnvel ofstopi, þegar þingmenn og ráðherrar VG og Samfylkingar lýsa því yfir að þrátt fyrir skýrslur hagfræðinga, umsagnir lánastofnana, endurskoðenda, hagsmunaaðila greinarinnar og sveitarfélaga, sem allir gagnrýna harðlega framkomið frumvarp og benda á að verði frumvarpið að lögum stórskaði það efnahagslíf landsins, þrátt fyrir allt þetta ætli ríkisstjórnin að breyta kerfinu með þessum hætti. Rök stjórnarliða eru „okkar“ er valdið, þetta stendur í stjórnarsáttmálanum. Það sé fleira til en hagfræði og ekki verði hlustað á grátkórinn!
Umræða um virkjanir og verndun náttúrunnar hefur á liðnum árum verið með endemum. Full af ofstopa og upphrópunum. Rammaáætlunin um vernd og nýtingu átti að leysa þá umræðu úr fjötrum öfganna. En var það skynsamlegt af iðnaðarráðherra að breyta niðurstöðu faghópa um röðun virkjanakosta án upplýstrar frjálslyndrar umræðu? Umhverfisráðherra hefur verið dæmdur í Hæstarétti fyrir að brjóta landslög til að koma öfgastefnu sinni fram og skýrt afstöðu sína með þeim orðum að „hún sé í pólitík“. Stefna ríkisstjórnar VG og Samfylkingar í orkumálum mun seint teljast frjálslynd.
Í sumar hefur verið hamast á íslenskum landbúnaði og hann sakaður um margt. Meðal annars hafa þeir sem telja sig frjálslynda talið nauðsynlegt að opna öll landamæri og flytja sem mest af matvælum inn til landsins. Í mínum bókum heitir það frjálshyggja að trúa á markaðinn og hann einn eigi að ráða. Ef lægsta heimsmarkaðsverð er lægra en innlend matvælaframleiðsla á samkvæmt frjálshyggjufræðunum að flytja þau inn. En hvað með fæðuöryggi þjóðar, dýravernd, umhverfisvernd, „slow food“ stefnuna? Er það ekki málefnaleg umræða í anda frjálslyndis að taka alla þessa þætti með í dæmið – en ekki bara markaðsvæðingu frjálshyggjunnar? Að ekki sé minnst á hve skynsamlegt það er að efla innlenda matvælaframleiðslu, fjölga störfum og spara gjaldeyri. Staðreyndir tala sínu máli. Innlend matvæli hafa hækkað um 8-35% á meðan innflutt matvæli hafa hækkað um 50-150% á sama tímabili. Við framleiðum innanlands u.þ.b. 50% af þeim matvælum sem við neytum. Öll samanburðarlönd okkar telja að það sé of lítið til að tryggja fæðuöryggi þjóða.
Það virðist bæði skynsamlegt og í anda frjálslyndis að nýta auðlindir til lands og sjávar á hagkvæman og skynsamlegan hátt.
Það er stórt orð Hákot og því skynsamlegast að fara varlega með yfirlýsingar um hver sé frjálslyndastur.

Sjónarspil á þingi - sérkennileg forgangsröðun.

Birti hér grein sem birtist fyrst í Fréttablaðinu síðastliðinn föstudag 12.ág.  - Hún fjallar um hvernig forgangsröðun verkefna er hjá núverandi ríkisstjórnarflokkum.

Sjónarspil á þingi – sérkennileg forgangsröðun

  

Á fyrsta nefndafundi Alþingis eftir sumarfrí var það val ríkisstjórnarflokkanna að kalla saman þrjár nefndir utanríkismálanefnd, sjávarútvegs- og landbúnaðarnefndar og umhverfisnefnd. Málefnið var fundur í Alþjóðahvalveiðiráðinu sem haldinn var fyrr í sumar.

Á þeim fundi urðu engar breytingar á stefnu Íslands – embættismenn þjóðarinnar unnu sína vinnu faglega og vel. Stóðu á rétti okkar til veiða og unnu að því að gera vinnu Alþjóðahvalveiðiráðsins marktæka og skynsama.

Þessum vinnubrögðum fannst - formönnum utanríkismálanefndar og umhverfisnefndar – greinilega ekki nægjusamlega vel af verki staðið og töldu forgangsmál að fara yfir málið með þessum þremur nefndum.

 

Nú er það svo að sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra fer með málefni hvalveiða. Á þeim ráðherrastóli situr einn þingmaður VG - samflokksmaður formanns utanríkismálanefndar. Þeir mega vera ósammála um þetta eins og annað. Það er einnig þannig að ekkert athugavert er að kalla saman nefndir til að fjalla um mikilvæg mál – og nauðsynlegt að upplýsa þingmenn um stöðuna.

 

Stóra spurningin er þessi; er þetta það mál sem hefur hæstan forgangskvóta hjá formanni utanríkismálanefndar og ríkisstjórn VG og Samfylkingar.

Í því sambandi vil ég minna á beiðni undirritaðs og einnig beiðni Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar formanns Framsóknar frá því fyrr í sumar- að kalla saman utanríkismálanefnd ásamt sjávarútvegs- og landbúnaðarnefnd til að fjalla um viðræður við ESB.

Ekki síst í ljósi þess ástands sem er á evrunni og fjármálamörkuðum í Evrópu og vestanhafs.

En einnig vegna sérkennilegra yfirlýsinga utanríkisráðherra um að Ísland þurfi engar undanþágur í sjávarútvegsmálum og að utanríkisráðherra einn geti mótað samningsskilyrði Íslands. Jafnframt ástæður þess að samningahópar um landbúnaðar- og sjávarútvegsmál funda ekki með reglulegum hætti og ástæður þess að utanríkisráðherra hefur ekki haft samráð við hagsmunasamtök, alþingismenn o.fl. eins og kveðið var á um þegar sótt var um aðild. 

Væri ekki mikilvægara að fjalla á opnum fundi um ESB viðræðurnar. Þar eru þó breyttar aðstæður sbr efnahagshrun landa Suður-Evrópu. En einnig vegna þess að þar virðist ráðherra utanríkismála fara frjálslega með samþykktir Alþingis og stefnu.

 

En – nei að mati formanns utanríkismálanefndar og þeirra sem stýra för hjá ríkisstjórn VG og Samfylkingar var það efst í forgangsröð að fjalla um fund sem haldinn var fyrir mánuði um hvalveiðar.

-          Hér liggur eitthvað undir steini! Skyldi það vera fiskur? Eða eitthvað annað – evt ESB?


Ekki meir - ekki meir

 

Í sumar hef ég hitt fjöldann allan af fólki um land allt. Suma kunningja, vini, flokksystkin en líka ókunnugt fólk sem gefur sig á tal við mann. Allir segja sömu sögu. Nú er nóg komið af úrræðaleysi ríkisstjórnar VG og Samfylkingar. Nú er nóg komið af öfgapólitík, óskynsemi og tómlæti gagnvart uppbyggingu atvinnulífs. Ríkisstjórnin hefur fengið tvö ár til að lækka skuldir ríkissjóðs, koma atvinnulífinu í gang og auka hagvöxt. Það hefur mistekist. Nú í upphafi umræðu um fjárlög næsta árs - virðast þau vera úrræðalaus. Hugmyndir þeirra virðast vera aðeins þær að boðið verður upp á meira af því sem ekki hefur virkað hingað til. – Nákvæmlega það sem fólkið í landinu segir við; ekki meir –ekki meir!!

 

Leiðin til uppbyggingar er ekki að skera endalaust niður og hækka skatta á almenning og fyrirtæki. Leiðin er að skapa raunveruleg verðmæti. Styrkja atvinnulífið og stækka kökuna. Þar eru möguleikar okkar miklir. Ég hef margoft bent á tækifæri í matvælaframleiðslu eins og aukið sjávarfang (nokkrir milljarðar) stóraukning í fiskeldi eða að auka það í 50 þús tonn ( allt að 30 milljarðar) aukinn útflutningur á sauðfjárafurðum og mjólkurafurðum ( sauðfjárafurðir skiluðu tæp 3 milljörðum á síðasta ári). Aðrir möguleikar tengdir eru loðdýrarækt (hægt að auka útflutningstekjur um 10-15 milljarða) aukinn korn- og repjurækt sem myndi skila milljarðasparnaði í gjaldeyri.

Þá eru ótalinn fjölmörg tækifæri tengd orkuöflun og orkunýtingu. Þá hefur þekkingariðnaðurinn blómstrað síðustu ár og er nú í stakk búinn að keppa á heimsvísu á fjölmörgum sviðum atvinnulífsins.

 

Við Framsóknarmenn lögðum fram ítarlegar tillögur í atvinnumálum á vorþingi sem vert væri að taka til gaumgæfulegrar skoðunar og finna leiðir til að hrinda í framkvæmd. Umtalsverðir fjármunir eru til innanlands til að fjármagna mörg þessara verkefna.

Það er rétt að minna á að áður höfum við Framsóknarmenn lagt fram tillögur sem voru hundsaðar af ríkisstjórnarflokkunum (feb 2009) – en eftirá verið viðurkenndar að hafa verið þær einu réttu sbr 20 % leiðin um almenna skuldaleiðréttingu og tillögur í efnahagsmálum sem Seðlabankinn hefur nú 2-2 ½ ári síðar verið að hrinda í framkvæmd.

 

Leiðin fram á við er aukinn atvinna – aukinn hagvöxtur – auknar útflutningstekjur. Með slíkri stefnu mun fólk sjá fram á að komast út úr vítahring - öfgastefnu VG og ESB kratavæðingu Samfylkingar. Fólk þarf von og trú á framtíðina. Tækifærin eru næg á Íslandi. Það þarf hinsvegar stefnubreytingu, vilja og skynsama framtíðarsýn til að nýta þau tækifæri.

 

Því verður ekki trúað að ríkisstjórnin ætli að höggva enn í sama knérunn heimila og hækka virðisaukaskatt á matvæli. Það er einfaldlega vítahringur sem ríkisstjórnin virðist ekki skilja að þegar skattar eru hækkaðir á almenning þá fær fólk færri krónur í ráðstöfunartekjur upp úr launaumslaginu, þá getur það eytt færri krónum í verslunum og þjónustu, sem gerir fyrirtækjum erfiðara fyrir.

 

Hafa menn ekkert lært af hækkun eldsneytisskatta, áfengisgjalda – aukinna álaga sem hafa því einu skilað að það eru minni umsvif m.a í ferðaþjónustunni og starfsemin færist undir borðið. Þar fyrir utan færast hærri neysluskattar inn í verðlag og hækka verðtryggðar skuldir heimilanna, sem aftur leiðir til lægri ráðstöfunartekna o.s.frv. Ríkisstjórnin hefur læst íslenskt efnahagslíf inni í þessum vítahring. Úr þeim vítahring verður að brjótast. Ríkisstjórn VG og Samfylkingar hafa reynt sín meðul – þau ganga ekki - við þurfum plan B.

 

 

 


mbl.is „Engin áform um matarskatt“
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Kjördæmabréf sumar 2011

Ágæti framsóknarmaður í Suðurkjördæmi!


Þingi hefur nú verið frestað fram í byrjun september. Liðinn vetur hefur verið annasamur hjá okkur í þingflokki framsóknarmanna. Þó nokkur stór mál og málefni hafa verið á áherslulista okkar. Þar var lengi vel efst á blaði baráttan gegn Icesave,en sú barátta skilaði sér í þjóðaratkvæði þar sem um 73% þeirra sem kusu í Suðurkjördæmi sögðu nei við réttlátari Icesave-kröfu ríkisstjórnarinnar og Hollendinga og Breta. Við getum verið stolt af því að hafa þorað að standa í fæturna gegn áróðrinum um hve illa fyrir landi og þjóð færi ef við segðum nei. Nú hefur komið á daginn að það var allt hræðsluáróður runninn undan rifjum ráðherra ríkisstjórnar og forsvarsmanna atvinnulífsins – jafnt atvinnurekenda sem launþega. Ísland mun rísa – og sennilega hraðar – vegna þess að við vorum ekki tilbúin til að láta knésetja okkur með ólögmætri og siðlausri skuldsetningu.

Þá höfum við lagt ofuráherslu á skuldavanda heimila og fyrirtækja. Í ljós hefur komið að hugmyndir okkar um almenna leiðréttingu lána (20% leiðin) hefði verið hin eina rétta. Því miður hlustuðu ríkisstjórnarflokkarnir ekki þá á okkar skynsömu tillögur.  Áfram verður það verkefni okkar að leita að skynsömum og réttlátum leiðum til skuldaleiðréttingar þó vissulega sé gatan torsóttari en fyrr.

Við höfum í vetur lagt fram bæði víðtækar efnahagstillögur sem og þingsályktanir um atvinnuuppbyggingu. Einnig höfum við tekið virkan þátt í þeim samráðshópum sem ríkisstjórn eða aðrir aðilar hafa boðið uppá. Því miður verður að segjast að það samráð var oftast málamyndasamráð og hefur þannig hvorki skilað miklu né heldur hefur verið tekið tillit til okkar áhersla eða tillagna. Í haust verður okkar helstu baráttumál tengd atvinnuuppbyggingu. Við verðum að koma atvinnuleysinu á kné. Þar er víða vandi í kjördæminu eins og á Suðurnesjum og á Árborgarsvæðinu. Forsenda framfara er eins og við Framsóknarmenn vitum – vinna – vinna og síðan er vöxtur undirstaða velferðar.

Þá hefur farið mikill tími í að verja velferðarkerfið – ekki síst á landsbyggðinni. Niðurskurðarhugmyndir ríkisstjórnar síðastliðið haust var blaut tuska framan í landsbyggðarfólk. Seinni part vetrar höfum við barist fyrir að fá uppá borð hugmyndir um niðurskurð næsta árs – svo mögulegt verði að taka vitræna umræðu um hvað sé skynsamlegt og hvað ekki. Þar mun reyna enn á ný á samtöðu um að verja störf á landsbyggðinni. Ég vil þakka þeim fjölmörgu starfsmönnum ekki síst úr heilbrigðisgeiranum en einnig sveitarstjórnarfólki og öðru áhugafólki um að verja sína heimabyggð - sem hafa lagt okkur lið með upplýsingum, stuðningi með beinum eða óbeinum hætti. Án ykkar værum við lítilsmegnug. Ég lofa öflugri vinnu þingflokks Framsóknarmanna í þessum málaflokki í haust.

Síðustu daga og vikur þingsins fór mikill tími og orka í sjávarútvegsmál. Hugmyndir ríkisstjórnarflokkanna reyndust vera meira - (eins og marga grunaði) - vera óskynsöm öfga stefna þar sem meira kapp var lagt á að breyta en hverju/og af hverju ætti að breyta. Sjávarútvegur er gríðarlega mikilvægur fyrir kjördæmið, Grindavík, Hornafjörð, Vestmannaeyjar, Þorlákshöfn sem og landið allt.

Síðastliðið ár leiddi ég vinnu hóps sem skipaður hafði verið í að fara yfir sjávarútvegsstefnu Framsóknarflokksins. Við skiluðum af okkur fyrir flokksþingið í apríl síðastliðinn. Þar náðist viðtæk samstaða um stefnuna – einnig hafa ýmsir bæði hagsmunaaðilar sem og stjórnmálaöfl tekið vel í margar af þeim hugmyndum sem þar koma fram. Enda má segja að okkar vinna var skynsöm framlenging á vinnu svokallaðrar sáttanefndar sem ráðherra skipaði og skilaði tillögum í september 2010. Í vor lögðum við fram tillögu á þingi þess efnis að skipa ætti nýjan samráðshóp sem skila ætti tillögu að frumvarpi um breytingar á fiskveiðistjórnunarkerfinu þar sem fram færi raunverulegt samráð allra aðila og m.a. myndu tillögur okkar verða lagðar þar til grundvallar.

Þingflokkurinn hefur bæði í heild sem og einstakir þingmenn lagt fram mörg góð og brýn mál –sem fyrirspurnir, þingsályktanir eða jafnvel frumvörp. Ég hef frá kosningum 2009 setið fyrir flokkinn í sjávarútvegs og landbúnaðarnefnd auk þess Þingvallanefnd sem og VestNorræna-samstarfinu. Innan þessara málaflokka hef ég reynt að beita mér af krafti í þeim málum sem undir nefndirnar falla auk fjölmargra mála sem undir aðrar nefndir heyra.

Nefna má fyrirspurnir og umræður við umhverfisráðherra til að reyna að fá hana til að halda sér á braut skynsemi en forðast öfgar má þar nefna skipulag Flóahrepps, Dyrhólaey, önnur friðlýst svæði sem og þjóðgarða.

Fyrirspurnir og utandagskrár við sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra um m.a framleiðnisjóð, lífeyrissjóð bænda, síhækkandi matarverð í heiminum og tækifæri Íslendinga til að auka sína matvælaframleiðslu. Dýrasjúkdóma og sóttvarnir sem og þjónustu dýralækna í dreifbýli svo e-ð sé nefnt.

Þá hef ég reynt að fá fram upplýsingar sem skýra og undirbyggja tillögur í atvinnumálum eða afhjúpa óskynsemi í niðurskurði. Þar má nefna fyrirspurnir um tekjur af bílum og umferð. Samgöngubætur eins og útrýmingu einbreiðra brúa,Suðurlandsveg, Landeyjahöfn, Hornafjarðarfljótsbrú ofl. ofl.  Fyrirspurnir og umræðu um afleiðingar niðurskurðar á heilbrigðissviði osfr.


Með þessum tölvupósti fylgir lausleg samantekt á sumum þeim fyrirspurnum og þingsályktunum sem ég hef lagt fram. Jafnframt vil ég hvetja þig til að hafa samband hvort sem um væri að ræða ábendingar, tillögur eða athugasemdir. Auðveldast er að senda mér póst á 
sij@althingi.is

Að afloknum sumarfríum er mikilvægt að við öll – allir framsóknarmenn – brettum upp ermar og tökum höndum saman að efla starfið og samstilla fyrir baráttu næstu missera. Það er margt sem bendir til að þar bæði, getum við  framsóknarmenn og verðum að vera í forystusveit til að ná fram markmiðum um réttlát samfélag sem byggist á jöfnuði, samvinnu sem og frelsi einstaklingsins til athafna. Möguleikar okkar til að vinna okkur út úr kreppu og atvinnuleysi eru gríðarlegir. Tækifærin eru víða en það þarf bæði kjark og vilja til að nýta þau.

Ég óska þér og fjölskyldu þinni gleðilegs sumars og vonast til að hitta þig á viðburðum víðs vegar um kjördæmið sem og land allt. Ég vona að þú hafir bæði gagn og gaman að þessu bréfkorni.

Með baráttukveðjum,

Sigurður Ingi Jóhannsson

Mál sem ég hef lagt fram sl. vetur: http://www.althingi.is/dba-bin/skjol.pl?radsv=0&s_lt=0&lthing=&malnr=&sklnr=&athm1=&malhg=&efnisflokkur=&malteg=&athm2=0&flutn=&kt1=2004623789&nafn=&thmsk=&embaett=&thingfl=&nefnd=&skl_1=&skl_2=&timi=dd.mm.%E1%E1%E1%E1

Heimasíða þar getur þú fylgst með vinnu minni: http://sigingi.blog.is/blog/sigingi/

 


Hugsa út fyrir kassann - vinna hraðar

Mikilvægt er að bregðast eins hratt við og hægt er vegna rofs hringvegarins. Nú eru háannir í ferðaþjónustu. Þær eru í sex-átta vikur - það gengur ekki að 3 vikur þess tíma séu hringvegurinn lokaður og sá landshluti sem síst mátti við áföllum sé sá sem verði fyrir mestu tjóni.

Það er allt þakkarvert sem gert er - ríkisstjórn og vegagerð hafa brugðist vel við en gera þarf meira.

Birti hér yfirlýsingu sem ég sendi fjölmiðlum fyrr í dag vegna málsins.

Yfirlýsing frá Sigurði Inga Jóhannssyni þingmanni Framsóknarflokksins í Suðurkjördæmi

 

Enn á ný koma náttúruöflin og leggja byrðar á sama landshlutann. Eftir árleg gos horfðu margir á að ferðaþjónustan myndi blómstra í sumar. En hlaupið í Múlakvísl og hvarf brúarinnar setja veruleg strik í reikninginn. Ríkisstjórn og Vegagerð virðast hafa brugðist fljótt við og margt er komið í gang og er það þakkarvert.

Hinsvegar telur undirritaður algjörlega óásættanlegt að það taki 2- 3 vikur að koma á hringveginum í lag.

Nú eru ferðalög landsmanna sem og erlendra ferðamanna í hámarki. Það gengur ekki að af þeim sex vikum sem háannatími ferðaþjónustunnar varir séu jafnvel þrjár vikur sem fari meira eða minna fyrir ofan garð.

Ég tel að skoða verði vel

1.       Að flýta gerð bráðabirgðabrúar á Múlakvísl sem allra allra mest – Í því sambandi er vert að minnast á að í Skeiðarárhlaupinu 1996 var búið að tengja hringveginn eftir 5-6 daga.

2.       Kanna þarf samhliða kosti þess að gera vað og ferja bíla yfir

3.       Setja þarf fjármuni og tæki í að laga og halda Fjallabaki-Nyrðra í sem bestu ásigkomulagi – nú þegar er ljóst að leiðin þolir ekki þann aukna umferðarþunga sem komin er.

4.       Tryggja þarf öryggi íbúa eins sjúkraflutninga og gefa út yfirlýsingu þess efnis.

Það verður að gera það sem gera þarf – íbúar og fyrirtæki á þessu svæði hafa þurft að þola nóg á liðnum misserum. Mikilvægt er að ríkisvaldið geri allt sem í þess valdi stendur til að létta baráttuna við náttúruna..

 

Eðlilegast væri að kalla saman samgöngunefnd þingsins til að fara yfir þá kosti sem í stöðunni eru og hvað flýti leiðir séu færar.

 

Sigurður Ingi Jóhannsson

 


mbl.is Hugsanlegt að ferja bílana yfir
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Er þetta nýja Ísland?

Fréttablaðið Aðsendar greinar 28. júní 2011 05:00
Sigurður Ingi Jóhannsson, þingmaður Framsóknarflokks.
Nú eru nærri þrjú ár frá hruni – meira en tvö og hálft ár frá því að ríkisstjórn VG og Samfylkingar tók við stjórnartaumum og sagðist ætla að breyta öllu til hins betra. Hver er staðan í raun?

Viðskiptablaðið hefur verið að birta fréttir af Húsasmiðjunni sem ríkisbankinn – Landsbankinn – tók yfir og seldi síðan lífeyrissjóðunum. Maður skyldi ætla að í þessu tilfelli „færi allt á besta veg" hins nýja Íslands. Opinberir og hálfopinberir aðilar sjá um „skuldahreinsun" og endurreisn. En hver er raunin? Skuldir lækkaðar úr 16,8 milljörðum 2008 í 3,9 milljarða við síðustu áramót. Starfslokagreiðslur til fyrrverandi stjórnenda eru eins og úr bóluhagkerfi 2007 – 55 milljónir fyrir það eitt að hætta störfum! Laun núverandi stjórnenda og stjórna nema tugum milljóna króna og hækka um 30% milli ára! Samt tapar fyrirtækið peningum á rekstrinum og horfur eru slæmar! Hvað skýrir tugmilljóna króna starfslokasamninga og stórhækkuð laun? Hvað er breytt – ekkert? Þetta gengur auðvitað ekki.

Hvernig eiga núverandi samkeppnisaðilar sem og ný fyrirtæki að geta keppt við slíkan aðila? Aðila sem hefur fengið afskriftir til hægri og vinstri. Aðila sem býr við pilsfaldakapítalisma dauðans. Fyrst hjá ríkisbankanum og síðan lífeyrissjóðunum. Var þetta það sem VG og Samfylking lofuðu vorið 2009? Er það vegna þessa og sambærilegra dæma sem þau sitja á ráðherrastólunum og vilja ekki sleppa?

Hvenær kemur sá dagur að þeir sem stjórna bera ábyrgð? Hvenær kemur sá dagur að viðskiptasiðferðið verður eins hjá siðuðum vestrænum þjóðum, t.d. Norðurlöndunum? Hvenær munu heimilin og venjuleg fyrirtæki fá sambærilega eða kannski væri betra að segja eðlilega fyrirgreiðslu hjá bönkum og yfirvöldum? Það er ljóst að ríkisvæðing fyrirtækja er ekki leiðin. Það er hins vegar öllum jafnljóst að skýrar afmarkaðar leikreglur þar sem allir sitja við sama borð ásamt öflugum eftirlitsaðilum er rétta leiðin fram á við. Pólitísk stýring viðskiptalífs á að heyra fortíðinni til.

Staðreyndirnar tala sínu máli, því miður er Húsasmiðjan ekki eina dæmið. Það er hins vegar staðreynd að langflestir Íslendingar telja þetta ekki vera hina réttu leið að nýju og réttlátara Íslandi. Þær hugmyndir snúast um að allir sitji við sama borð. Ákvarðanir stjórnvalda og opinberra sem hálfopinberra aðila séu gegnsæar og á grundvelli almenns jafnræðis fólks og fyrirtækja.
Almenn niðurfærsla skulda – svokölluð 20% leið – sem Framsóknarflokkurinn kynnti í febrúar 2009 var slík jafnræðis- og gegnsæisleið. Hefðu ríkisstjórnarflokkarnir borið gæfu til að hlusta – þá væri staðan önnur og betri hjá samfélaginu. Þá biðu ekki 2.000 fjölskyldur eftir úrlausnum umboðsmanns skuldara né heldur þúsundir fyrirtækja hjá bönkunum í svokallaðri „beinu braut".

Almenn niðurfærsla er engin töfralausn – eftir sem áður þyrftu ýmsir á sértækum lausnum að halda og einnig yrðu sumir gjaldþrota. En aðalatriðið er að allir sætu við sama borð þar sem markmiðið um réttlæti og sanngirni réði ríkjum. Það var og er hugmyndin um nýtt og réttlátara Ísland.

Ábyrgð ráðherra

Fréttir af Dyrhólaey hafa verið tíðar nú í vor - og flestar heldur neikvæðar. Oft á tíðum hefur fréttaflutningur verið - vægast sagt - ónákvæmur ef ekki hreint rangur eða einum sjónarmiðum haldið á lofti en öðrum sleppt. Sjaldan veldur einn er tveir deila.

Fyrstu fréttir í mars/apríl voru reyndar mjög jákvæðar. Þær voru um að sveitarfélagið Mýrdalshreppur og Umhverfisstofnun væru að gera samstarfssamning um landvörslu og uppbyggingu í Dyrhólaey. Í lok apríl höfðu forstjóri Umhverfisstofnunar og sveitarstjóri Mýrdalshrepps undirritað samninginn og búið var að ráða í embætti landvarðar. Fyrir lá skýrsla fuglafræðings og tillögur um lokanir og opnanir og endurskoðun.

- Það eina sem vantaði var staðfesting Umhverfisráðherra - nú leið og beið - eins og menn muna er Umhverfis í pólitík og þarf því ekki ( að eigin mati) að fara að leikreglum - stjórnsýslureglum sbr. skipulag í Flóahreppi.

Þegar beðið hafði verið eftir undirskrift Umhverfis- í 2 vikur spurði undirritaður, ráðherra á þingi í óundirbúnum fyrirspurnum - hverju töfin sætti? - Lítið varð um svör - en þó mátti skilja að ekki þyrfti samningurinn að liggja marga daga til viðbótar á borði Umhverfis- án þess að mínúta gæfist til að staðfesta samninginn -  . . .  en ekkert gerðist.

Þá fóru ýmsir að ókyrrast - og fréttir af ýmsum uppákomum urðu tíðar. Umhverfisráðherra bar á þessum uppákomum alla sök og ábyrgð. Eftir að margra áratuga deilumáli hafði verið leyst af frumkvæði sveitarstjórnar og umhverfisstofnunar - uppbygging göngustíga - upplýsingaskilta og landvarsla var hafinn - þá dró Umhverfis- lappirnar - afhverju? jú af því að hún er í pólitík!

Nú berast fréttir af því að ráðherra umhverfis- sé loks búinn að finna tíma til að skrifa uppá samninginn - meir en sjö vikum eftir en skynsamlegast hefði verið að ganga frá málinu. Allar leiðinda uppákomur tímabilsins eru á ábyrgð ráðherra Umhverfis-.

Vonandi verður þetta stjórnsýsluklúður Umhverfis- ráðherra víti til varnaðar - næst verði minni öfga pólitík og meiri skynsemi.

Vonandi verður frumkvæði sveitarstjórnar Mýrdalshrepps og Umhverfisstofnunar að uppbyggingar samningi um friðlýsta svæðið við Dyrhólaey aðeins fyrsti samningur af mörgum - það eru 102 friðlýst svæði á landinu - öll skortir fjármuni og/eða uppbyggingarsamninga.

Forsenda friðlýsinga í framtíðinni er samráð - samvinna - samstarf við heimaaðila og síðan fjármagn til uppbyggingar.  


mbl.is Harma að lokun sé ekki virt
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Sagan endurskrifuð

Það er ekki oft sem ég verð svo undrandi af því að hlusta á fréttir að ég nánast detti úr stólnum. Þetta gerðist hinsvegar í dag þegar ég var á akstri og hlustaði á hádegisfréttirnar á RÚV. Þar var sagt frá myrkvum bloggheimi þingmannsins Björns Vals. Hann er nú ekki alltaf málefnalegur blessaður- né finnst honum nauðsynlegt að segja satt og rétt frá. En nú tók steininn úr.

Ef ég væri ekki á þingi og sæti þess utan með viðkomandi í sjávarútvegsnefnd þingsins þá gæti vel verið - svona eitt augnablik - að ég hefði trúað "fréttinni". Það var jú verið að endur segja áróðurinn um hver hefði sett kvótann á, LÍÚ osfr. Hverjir væru vondu kallarnir og hverjir þeir góðu.

En staðreyndin er nú sú að síðasta hálfa mánuðinn hef ég verið virkur þátttakandi í atburðunum á þingi og sú saga sem Björn Valur segir af þeim tíma er hvergi lík raunveruleikanum.

Staðreyndin er sú að Björn Valur er sennilega mesti sérfræðingur VG í sjávarútvegsmálum - með áratuga reynslu af sjómennsku. Hann sá strax að frumvörpin sem komu inn í þingið á elleftu og hálfri stundu - voru vonlaus. Þau myndu hafa alvarlegar afleiðingar fyrir greinina - afkomu sjávarbyggða og þjóðina alla. Þess vegna barðist hann gegn þeim með kjafti og klóm. Þess vegna gat hann ekki staðið að málinu þegar það fór út úr nefndinni - hann sat hjá. Samfylkingar þingmennirnir settu allir fyrirvara við sinn stuðning. Það fannst Birni Val ekki nóg - hann sat hjá. Ég ásamt sjálfstæðismönnunum greiddum atkvæði gegn frumvarpinu. - Eini þingmaðurinn sem studdi frumvarpið óbreytt og án fyrirvara var formaðurinn Lilja Rafney að vestan.

Eftir að málið var aftur komið inn í þingsal til afgreiðslu - eftir samkomulag formanna flokkanna  um hvaða mál mætti ljúka fyrir þinghlé - hefði mátt búast við að frumvarp um stjórn fiskveiða flygi í gegn - enda stjórnin á bak við það - ríkisstjórnarflokkarnir báru ábyrgð á því - eitt af forgangsmálum stjórnarinnar hefur verið sagt.

Okkar fyrirstaða var búinn ( við vorum bærilega sátt við að hafa náð að draga verstu áhrifin úr frumvarpinu en vorum engu að síður á móti því).

En þá hófst einhver sú sérkennilegasta atburðarrás og sérhagsmunagæsla sem ég hef allaveganna séð á minni skömmu þingmennsku. Þar léku stjórnarþingmenn stærstu hlutverkin. Aðalhlutverkin voru á höndum þeirra sem mest vit höfðu á sjávarútvegsmálum eða höfðu mestra hagsmuna að gæta. - Þar voru engir Framsóknarþingmenn. Nú þurftu formenn stjórnarflokkanna að semja við sína eigin liðsmenn og þétta raðirnar. Árangurinn var að lokum náðu stjórnarþingmennirnir innan VG og Samfylkingar saman um að þynna en frekar frumvarp sjávarútvegsráðherra og formannsins að vestan. Sérfræðingar flokkanna í sjávarútvegsmálum stýrðu þeirri för.

Í allri þessari orrahríð reyndum við Framsóknarþingmenn að koma fram með málefnalega en harða gagnrýni á frumvörpin - enda allir sammála um að þau væru arfaslök, illa unnin og stórskaðleg fyrir atvinnugreinina. Við lögðum fram tillögur til að breyta og bæta - en einnig að fella út greinar og minnka skaðleg áhrif sumra þeirra. Það tókst vel - enda tóku margir vel í okkar málflutning um hvaða breytingar þarf að gera - og þær þarf að gera. Skynsamlegar breytingar sem efla greinina og sjávarbyggðirnar - skila líka mestu til þjóðarinnar.

Það kom því ekki við hjarta okkar Framsóknarmanna þó breyta ætti fiskveiðistjórnunarkerfinu. Það er hinsvegar dapurt að sjá að engin skýr markmið séu hjá stjórnarflokkunum fyrir breytingunum -  þar ráði öfgastefnur og sérhagsmunagæsla sem kom m.a. fram í þinginu síðustu sólarhringana. Þar verkjaði suma stjórnarþingmenn í einhver líffæri - sennilega einhver sem eru veraldlegri en hjartað.

 

 


mbl.is „Sagan samofin kvótakerfinu“
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Næsta síða »

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband